ఆనందుడు : 2014

Wednesday, June 11, 2014

అలంకరణ

అలంకరణ మనం అనుకున్నదే శాస్త్రం మనం చెప్పినట్టు వినే వాళ్లే మన వారు మన కోసం పని చేసే వారు మన సేవకులు మనం ఎవరినీ ఇష్టపడం మనల ఇష్ట పడే వారు తప్పుకొని పోలేరు మన కోసమే ఎదుటి వారి శ్రమ వాడాలి మనం సరదాని పొందగలం వారి సంపద తో సంతోషం కూడబెట్టగలం వారితో వున్నట్టుగా వుండటమే వారి అదృష్టం మనం స్వార్ధం గా కనపడవద్దు అవసరానికి ప్రార్ధించి పని ముగించాలి లోపలి వాన్ని ఎల్లప్పుడు తడుపుతూ వుండాలి ఎదుటి వాన్ని వాడటమే నేర్పు మన ఖజానాకు రాకూడదు ముప్పు మనం భజన చేసినా మనకే రావాలి మెప్పు జనంలో నటించడం మరవద్దు మన ఇంట్లో ఏముందో తెలియొద్దు అవసరానికి తప్ప చిరునవ్వును కూడా తీయొద్దు బంధాలకు గంధాలు పుయ్యాలి భావాలను భలే గ ముయ్యాలి తెలియనిదంతా మన జ్ఞానం తో దాయాలి ఘటనలు ఏవైనా మనల అంటొద్దు సారాంశం లో మాత్రం మనమే హద్దు గీతలు చెరిపేసే పని భలే ముద్దు పెద్ద చిన్న వయసుతొ పని లేదు మాట మర్యాద కడుపును పూరించదు లౌక్యం గా కదలటమే మెదడుకిచ్చే తర్ఫీదు .....

Thursday, June 5, 2014

జీవితాలు రచించబడవు

ఓ కథకి
నువ్వెప్పుడూ నాయకుడివే
కొన్ని కథల్లో మాత్రం
సాధారణ పాత్రధారివి

నీ చుట్టూతా నాలుకలు తిరుగుతున్నపుడు
ఇరవై నాలుగు గంటల కాలాన్ని
సర్దుకోవటం అలవాటౌతుంది

కొన్ని సమయాలు చేతకానివి
నీ నొసలు మీది చెమటను తీయడానికి కూడా
సహకరించవు

అన్ని కథలు కొన్ని సందర్భాలందు
రాత్రి అందరం కలిసి భోంచేసినట్టు
మాట్లాడుకుంటూ గోడును మింగలేవు

కింద మీద నువ్వొక్కడివే కానప్పుడు
నీ పాత్రకి నైపుణ్యం జోడించడం
కుదరనిపని

ప్రతి కథ తన ప్రదర్శన మీద
అపనమ్మకాన్ని కల్గి ఉండదు

కథ మాత్రం
ఎప్పటికీ ఆగదు
ఇంకో కథలో జాడని విడువగా
కాలంతో పాటు చిగురేయటం
దాని స్వంత సంబరం.

.....

Tuesday, May 27, 2014

అనేక పొరలు పొరలుగా భ్రాంతి

జీవితం ప్రారంభంలో కనిపించినదేదీ

ఇప్పుడు మసక కింద ముడుచుకుంది
లెక్కల్లో తేలని జ్ఞానం
మాటల్ని సవరించుకుంది
ఒక చల్లని పరిమళం తన ఉపరితలాన్ని పంచుకొని
మురిసిన కాలం రంగు వెలిసింది
నాకోసం పాటపాడిన చిటారుకొమ్మన చిలుక ఎగిరిపోయాక,
రాగం తిరిగి తిరిగి నా వెంట శోకం లో కలిసిపోయింది
వ్యధ కూడా వెన్నెల లాంటి చల్లదనం కురిపించిన విషయం తెలిసి
దానికీ గుండెని పంచి పెట్టాను.
ఇప్పుడు అది కూడా నా ఆనందకేంద్రకమే.
ఎప్పుడూ కనిపించే ఆకాశం లో కూడా
ఎన్ని రకాల కదలికలు ప్రవహిస్తాయి కదా …
అంగీకరించడమే దాదాపు మెలిక
ఐనా
నా కోసం కొన్ని తలుపులు మూసే ఉంటాయి
వ్యామోహం లేని స్పర్శ కోసం
కొంత జీవితం వెంట నడుస్తున్నా …
అందుకే కావచ్చు కొన్నిటిని కోల్పోయింది
ఎంత చెప్పుకున్నా
మనసుకీ… హృదయానికీ
ఈ వస్తు ప్రపంచానికీ దారులు కలియడమే కుదరనట్టుంది.
దుఃఖమే ఏ వాంఛా లేకుండా
తన మీదికి తీసుకొని లాలిస్తుంది.
ఓ అపరిచితురాలివలె.

.....

ఇది వాకిలి ఈ పత్రికలో వేసుకున్నారు .సంపాదకులకు ధన్యావాదాలు.

మనసు పొరల జల

కథా ఆరంభానికి ,
ముందు జరిగిన కథ
ఎప్పుడో బయటకు రాక తప్పదు

* * *

ఎందుకో పసిగట్టే పరికరాలు నా కాడ లేవు
నిన్ను చూడంగానే
ఎక్కడో పేరుకుపోయిన దుఃఖం
ఊపిరాడనివ్వదు

ఇంత వేసవి తీవ్రతని తడుపుతూ
నీ తలపొకటి
లోపల ప్రవహిస్తే తప్ప
దుఃఖం కోలుకుంటుంది

నిరాసక్త క్షణాలకి మనమే కదా ప్రాణం పోసి
జ్ఞాపకాల వరుసకి చేర్చేది
ఆ దుఃఖ భాండాగారం
ఎప్పటికీ తొణికిసలాడాలి
అది జీవిస్తున్న ఉనికిని నిలుపుతుంది

నువ్వు ఆనందాన్ని
వెంట తెచ్చుకున్నట్టే
నేను దుఃఖాన్ని కలిగివున్నట్టు
నిన్ను కలిసిన పిదప తెలిసిపోయింది

రెండూ కలిసిన సందర్భాలు
పూల మీదికి ఎట్లా చేరుకున్నాయో
ఇప్పటికీ సందేహమే నాకు.

పక్వ అపక్వత శరీరానికి అంటుతుంది కానీ
మనసెప్పుడూ దుఃఖపునురగతో
ఎప్పటికప్పుడు తేటమౌతుంది

నువ్వు నన్నుగా
నా మనసుకి కోరుకుంటావు కదా!
దాన్ని అలా స్వచ్చంగా నీకందించటం కోసం
దుఃఖంలో మునిగితె తప్ప కుదరదు

* * *

కథ ప్రారంభానికి ,
ముందు ఒంటరిగా,కారణం లేని వెలితి
ఎడారి వ్యసనంలా
పగుళ్ళు బారిన దాహం ఎదురుచూసేది

దుఃఖమే ఒక పాయలా
కథనంతా ప్రవహించి
పచ్చని ప్రపంచాన్ని నవ్వులతో పువ్వులతో
కళకళా ప్రకటిస్తుంది.

.....
సారంగ ఈ పత్రికలో వేసారు ఈ కవితను.సంపాదకులకు ధన్యావాదాలు.

ఆనంద కాలం 10

''గార్వం అంటే ఏంటి డాడీ ''అనుకుంట వచ్చిండు ఆనందుడు.

వీడు ప్రశ్న వేస్తే ఓ తిరకాసు ఉంటదన్నది మీకెరికే...

''ఎవరన్నారో చెప్పు ''అడిగాను... ఏదో ధ్యాసలో ఉన్నట్టు.

''ముందు నువ్వు చెప్పు కదా ''మూతి సున్నాలా చుట్టి నా మీదికి విసిరాక ఏమంటాను...అదే కదా దాని అర్ధం కూడా ....

వీడికి ఎలా చెప్పాలా ఓ క్షణం అలోచించి...
''రాత్రికి చెప్తా లేరా ''అన్నాను.

''ఇప్పుడు చెప్పు డాడీ ప్లీజ్...''

''ముందు ఎవరైనా ఏమైనా అన్నరా చెప్పు ...చెప్తాగానీ ''అన్నాను.

'''అయ్యో ఈ మాత్రం దానికి అంతొద్దు...నువ్వు చెప్పు...''వ్యవహారం సీరియస్ కొస్తుంది గొంతులో...

''ఇప్పుడు నువ్వు ఏదైనా తప్పు చేసావనుకో...నీ మీద ఇష్టం తో నేను ఏమీ కోప్పడకుండా పోనీలే అని ఊరుకుంటే అది గారాబం చేసినట్టు అన్నమాట...''

ముఖం ఆలోచనల్లోకి పంపి నన్నే చూస్తున్నాడు...
అర్ధం కాలేదేమో అనుకొని...ఇంకొంచెం సరళంగా చెప్పాలని...
''నువ్వు ఇష్టం లేని పని ఏది చేసినా నేను సహించడం గారాబం అన్నమాట...''
బాగా చెప్పానా?

వాడి ముఖం అదోలా వుంది...ఏక్షణమైనా ఏదైనా పేల్చవచ్చు...

''బుర్రలోకి పాకిందా''అన్నాను...

''పాకింది పాకింది...''అని వెంటనే
''మనం గారాబాలు చేసుకుంటే వేరేవాల్లికి ఏంటి నష్టం...''అన్నాడు.

''ఏం లేదు కాని...ఇంతకీ ఎవరేమన్నారో చెప్పు...అడిగాను.

''అది సరే కాని ...మీరు కొంచెం గారాబాలు తగ్గించుకోండి అమ్మ గారు''...అంటూ మల్లక్క దిక్కు చూసాడు.

''నేనేమన్నారా?పిల్లల్ని ఆమాత్రం గారాబం చేయరా ''...అన్నది.

''పిల్లల్ని కాదు ...అయ్యవారిని...ఇందాక ఎవరో అనుకుంటే నా చెవిన బడింది...మీ మంచి కోసం చెప్తున్నా...మీ ఇష్టం...''అంటూ తుర్రుమన్నాడు...

''ఒరినాయనో''మల్లక్క నోరెల్ల బెట్టింది .

ఈ సారి నేను నవ్వందు కున్నా...

.....
22-5-2014

Thursday, May 15, 2014

అటు జరుగు

గొప్ప ప్రారంభము
అంతే గొప్ప ముగింపు
నడుమ ,అద్భుతమైన కొనసాగింపు
ఏ జీవితానికీ సరిపడదు

ఒక రోజులో కూడా అంతే
ఐతే కావచ్చు
పరిమితిదేముంది...మనం గీసిన
తాత్కాలికహద్దు

చేయినిండా చేరిన అన్నం ముద్ద
ఈ ప్రపంచానికంతా ఆసరా
కడుపునిండిన సందర్భమే
గొప్ప అవకాశము ,అదృష్టమైనది

స్పష్టంగా చూడదగిన కళ్ళు కూడా
మనకి లేవు కొన్ని జంతువుల వలె.
అవికూడా కాలాంతరాన మబ్బులు కమ్మి
గుండెకి పడ్డ చిల్లులా మారిపోతాయి
దుఃఖపు బొట్లు విడువటం కోసం

మనది కాని ప్రాంతాల్లో
మన మాట వినని శరీరాల్తో
ఏముందనిక్కడ ?
దాచిపెట్టితిమా ఏమైనా?
ఏరోజుకారోజు...
దొలుపుకుంటూ,మలుపుకుంటూ
తోటి మనుషుల మధ్య వినయం నటించుకుంటూ...
ఓహ్.....ఇక్కడిదాకా వచ్చాక
ఎవగింపు కే ఎక్కువ బలం

బచ్చలాకు మీది పచ్చ పురుగులు నయం
కాకపొతే మరేమిటి?

ఒరేయ్ ఆనందుడా!
ఉన్నట్టుగా ఉంటూ
లేనట్టుగా మసలుకోవటమే
జీవించడంలో నేర్పు.

.....
15-5-2014

శకలస్వరం

ఎప్పటికీ
ఏదో ఒక బాధ
దానికి రూపం ఉండదు
నువ్వనుకుంటున్నట్టు సరిహద్దులు
కూడా ఉండవు .

నన్ను కాపాడుకోవటం కోసం
అది ఆవహించుకు పోతుంది
వందశాతం వశీకరణ మంత్రమేదో ఉంది.
నేను దాన్ని ప్రేమించినట్టే
అది కూడా నన్ను ......

కనికరింపుల కలత
దుఃఖాన్ని సాదరంగా
చేయి పట్టుకు తీసుకువచ్చి
నిలబెడితే...
దాని దీనమైన ముఖానికి
నవ్వాగదు నాకు.....

నాకు నువ్వు కావాలి
దుఃఖం కూడా కావాలి .

..............
14-5-2014

Sunday, May 11, 2014

బతకటమే సాధన

ఎల్లప్పుడు పరిమితమైన భయంతో
ఎట్లా చేరుకుంటావు

నువు ఒంటరిగా వస్తే బాగుండు
స్వఛ్ఛమైన కపోతకాంతిలా

సంచులు మోసుకురావద్దని తెలియక
పాతవీ కొత్తవీ
దుమ్ము నిండిన క్షణాలవీ
ఇప్పటికే బతికిన వాసన నిల్వలవీ వెంటపెట్టుకుంటావు

శ్వాసించటానకి ఎవరి సాయం అక్కరలేనట్లే
ప్రేమించడం సహజంగానే జరిగిపోవాలి

ఏమో...ఈ ప్రపంచమంతా నీ వైపు నటిస్తుంది
నేనొక్కన్నే వాత్సల్యం వైపు దాచుకున్నాను

హృదయానికి దగ్గరి దారి
తెలుసుకోవటం కోసం మన మధ్య
దూరం సాగుతుంది.

.....
10-5-2014

Monday, May 5, 2014

బతుకుతున్న నీడలు

నిజమే కదా?
మనుషుల కంటే మనం
ఇంక దేన్నో ప్రేమిస్తున్నాం

మొత్తం నాటకమంతా గ''మ్మత్తు''గా నడవటానికి
అసూయ నింపిన పాత్ర ఒక్కటి చాలు

చిందర వందర వ్యక్తిత్వం పరుచుకోవటానికి
పిసరంత ద్వేషం అంటుకుంటే మహా

వలలు చాలా పరుచుకున్నాక
హృదయానికి శ్వాస దొరకదు

ఏ జీవీ భూమ్మీద
ఇట్లాంటిది పోల్చుకోవటానికి నిలవదు

అన్నీ ఎరికే
ప్రకృతి మీదనో
పచ్చనాకు మీదనో
పూల గుత్తి మీదనో
పాల మీగడ మీదనో
పోటీకి దిగలేం
పక్కనుండి చెయ్యందిచ్చిన వాన్నే
వీపు వెనక నుండి విరిచేస్తాం

ఎన్ని యుగాలు మారితేనేం ?
సౌలభ్యం కోసమే పెనుగులాట
ఎన్ని చదువులు పారితేనేం?
స్వభావం విడువని ముసుగుబాట

కేవలం జీవించటం లో
దాగిన ఆనందాన్ని అవతలికి తిప్పి
నటిస్తూ జీవిత కథను
రక్తి కట్టిస్తున్నాం

విషాదమైన విషాదం
ఇంతకు మించి లేదేమో!

.....
4-5-2014

అన్న ప్రహసనం

చిన్నప్పుడు అన్నం తింటుంటే
కిందబడ్డ మెతుకును కండ్లకద్దుకొని
తలెల వేసుకోవడం నేర్పిండు మా నాయిన

ఎందుకు నాయినా అంటే
''అన్నం దేవుడు బిడ్డా''
అన్నప్పుడు అర్ధం కాకపోయింది

అదెట్లనో ఇన్నెండ్లకు
తేలిపోయింది

అందుకే కూటి కోసం కోటి విద్యలని...
అందరి పని వెనకాల అన్నమే ఉన్నదన్నది
నిజమేనని తెలిసి పోయింది

అంత ముఖ్యం కనుకనే
ఒకని కడుపు కొట్టొద్దని
నోటికాడ బుక్క గుంజొద్దని
పెద్దలు సద్ది మూట గట్టిండ్రు

* * *

ఎందుకో పొద్దట్నుండి తినడానికి కుదర్లే
ఒకరిద్దరి జీవితపు దారుల్లో
ఏం జరుగుతుందీ కలబోసుకున్నాక
సాయంత్రం వచ్చి చేరింది
కానీ ఆకలి నన్ను మర్సిపోలే

అప్పటికి ఎటూకాని టైం
రోగాల రాగాల మధ్య
ఆకలి ఘీంకారం ఆగలేదు

ఇంకొంత సేపటికి
ఏదీ వినబుద్ధి కాని స్థితి
ఎవరితో మాట్లాడలేని అశక్తత
''ఫేస్ బుక్'' ఓపెన్ చేద్దామా?
ఛి ఛీ ...వద్దు వద్దు'' ఫేక్ బుక్ ''

కణజాలం లో అలజడి
లోపలంతా భూమండలం ఖాళీ
ఎడారి ఎరుపు
కళ్ళల్లోకి చేరిన చీకటి జ్వాల

మాట్లాడే మనుషులు
కనిపించే మనుషులు
మనసులో మనుషులు
ఒకేసారి గుమికూడిన చర్చ

ఎక్కడెక్కడో లోకాలమీది నడక
అసలు వాతావరణం లో తేమ లేదు
నాలుక మీద జ్ఞానం లేదు
బాధలు బంధాలు నవ్వులు జ్ఞాపకాలు అన్నీ
కట్ట కట్టుకొని కూలిపోయాయి

ఒక తేలికైన భారం
భరించలేని ఉనికి
ఆవురావురంటున్నదొకటే
ఆకలి

పద్యం రాసుకుందామా ?
చేతి వేళ్ళలో కదలికలు లేవు
మెదడంతా చీకటి వలయాల మధ్య
తప్పిపోయింది

ఈ ప్రపంచానికి ఏం జరిగిందో?
ఉందా అసలిది...
లేక నేనే కల గంటున్నానా ...!

రాత్రి పది దాటాక
ఎట్లా చేరానో ఇంటికి
ఏం జరిగిందో ఒంటికి ...
కడుపులకి ఒక్కో ముద్దా ఎట్లా చేరిందో చేరింది

మెల్ల మెల్లగా...
మెలకువ లో మెలకువ
టీవీ లో పాటలు ప్రచారం చేస్తున్నాయి

శబ్దాలకు రసం తెలిసింది
స్పర్శకు రంగులు కలిసాయి
ఆలోచనకు అమృతం దొరికింది

మా నాయిన మాట గుర్తొచ్చింది
''నాభి కాడ సల్లబడితే నవాబు తో జవాబియ్యొచ్చ''ని

అన్నం కడుపుల కొచ్చాక
ప్రపంచం లేచొచ్చింది

అన్నం పరబ్రహ్మ స్వరూపం
అన్నం తిన్నాక అన్నీ గుర్తొచ్చాయి

కండ్ల ముందట
మనసు లోపట వున్న లోకాలు
అన్నీ లేచాయి

మా నాయిన చెప్పింది నిజమే
అన్నమే దేవుడు.

.....
3-5-2014

3D కీటకం

కీటకం పాతదే
లక్షణం కొత్తది /కీలకమైనది
ఏటేటా కొత్త
జననాంగాలను పెంచుకుంటది

కరచాలనం నుంచి మొదలై
కులం వీపు మీదెక్కి
వర్గం గజ్జల్లోంచి
మెదడున చేరుకొని పుష్పిస్తుంది
దాని గుంపును అది గుర్తించుకొని
గుడ్లు పెడుతుంది

ఒకసారి నువ్వు కలిసిన పిదప
జాతకం తేలి పోతుంది
నువ్వే జాతి జీవమైనా సరే
దాని వెనకాల కదిలిన చాలు
ఫలితంగా ...అనేక ఖాళీల్లో
పీటలు వేయబడతాయి
కలిజీవిగా కాలం కలిసొస్తుంది

వ్యాపించడంలో చతురత కి
ప్రోత్సహించడంలో నాణ్యత కి
దానికి సాటిలేదు

దాని దారిన రాలేకపోతే
నీ దారిని కాపు కాస్తుంది
చుట్టూతా గూడుపుఠాని అల్లిక లో
నీ రసం తగ్గి ,రంగు వెలిసిపోతుంది

నీ కింద జలనం మాయం కావాలంటే
నీ గూటికి మహార్ధశ కలగాలంటే
కొంత సాగిల పడాలి లేదా
కొంత ధారపోయాలి /పొతే పోయింది

గమ్మత్తు తెలుసుకో...
నిన్ను భుజమెత్తి కీర్తించనూవచ్చు
భజనప్రియను సంతోషపరచరా డింభకా!

భజన చేసే విధము తెలియండి!
కలిపురుషులార మీరు .

.....
1-5-2014

Tuesday, April 29, 2014

ఇక్కడ ఇలా కూడా సాధ్యపడుతుంది

ఈ వాన చినుకుల సాయంత్రాన్ని

కిటికీ రెక్కల తెరిచి ...లైవ్ గా చూస్తూ

లైక్ చేస్తుంటా

చినుకులు తగిలిన గాలి హొయలు

సున్నితమైన మెత్తని బాధల మీద వాలిపోయాక

క్రమంగా ప్రపంచ గాయాల నుండి కోలుకోవటం

తేలికైన శ్వాస ద్వారా తెలిసిపోతుంది

ఇంకా ,,,మన దేశాల పాలకులనో

విదేశీ మనుషులనో ...లేకపోతే వారి కసాయి కదలికలనో

నిమ్మళంగా

కర కర పకోడీల కింద నములుకుంటూ

జ్ఞానాన్ని పదునుచేసుకోవటం సరదా

రంగు రంగుల నక్షత్రాలై విచ్చుకొని

ఈ మసకవుతున్న సాయంత్రాన్ని

కందిపోతున్న చీకటి కిందికి తీసుకుపోయి

గొంతువిప్పి... అక్షర కాంతుల మధ్య

కాంక్రీట్ వనానికి బతుకు ఆశను తెరవటం ఇష్టం

పూల గుండెని నిమురుకుంటూ

అగడు తగలకుండా ఆత్మను తడుపుకుంటూ

సూర్యుడు విడిచిపోతున్న అందానికి

దగ్గరగా జరిగి

ఈ నాటిలా ... సాయంత్రానికి సెలవు చెప్పటం

అప్పుడప్పుడు సాధ్యమైనా...

సార్ధకమే బతుకు.

.....

29-4-2014

Sunday, April 27, 2014

నేను నీ కోసం బతకను

వేసారిన రోజులు మననుంచి వెళ్ళిపోవు
కావాల్సిన నమ్మకం ప్రసరించక పోతే
ఒంటరి యాత్రకి దిక్కు తెలియదు

అందరూ ఇక్కడ పాత్రధారులే
నిమిషాల తేడాతో నిష్క్రమించక తప్పని వారే

పరిధులు గీసే వారు తెర మీద కనిపించరు
వలయాలు వలయాలుగా మనుషులు
పేరుకుపోతారు యుగాలుగా

కొంత వెలుగు కొంత చీకటి
సంతోషాన్ని ప్రకటిస్తాయని తెలియక
అపోహల చుట్టూ తనుకులాట

చెరువంతా ఒకేసారి ఈదటం
ఏ చేప కీ చేతకాదు
బతకటానికిగల అవకాశమే అదృశ్య కానుక

దిక్కుల మీదికి విసిరేయక
దిగులును జయించడమే బలమైన గెలుపు.

రోజూ చిగురించడం తెలిసిన వానికి
చీడ ని చెరపట్టటం చాలా తేలిక

.....
27-4-2014

Saturday, April 26, 2014

కరచాలనం చేయనివ్వనిది ఏదో ఉంది

రాత్రికి చెందిన ఏ ఒక్క కణాన్నీ
నీ కోసం దాచిపెట్టలేదు

నా మీదుగా నడిచి వెల్లినవే
వెళ్తూ...
నీ గురించిన కొన్ని వాక్యాలతో
నన్ను మోహితున్ని చేసినందున

ఐనా చాలా సార్లు
నువు పరిచయమో ...అపరిచయమో లెక్క తేలదు

ఒకరు తెలియడమంటే ఎలా?

ఆకృతి పూర్తిగానో ?
చర్మపుస్పష్టంగానో ?
కొరుకుడు భావంలోనో ?
లోపలి కేంద్రకంగానో ?
చిరునవ్వుల పై వాలిన చూపుల వరకో ?
అంగాలకి అవతలి తలం లోకో ?
పయనించడమా.....

ఎప్పుడూ ఒక కొరడా నిల్చుండటమే?
ఒంపుతిరిగి.

ఒక్క సారైనా నిన్నుకలిసింది
ఎప్పుడో తెలిసిన గుర్తులు తేలుతున్నాయి

ఏమో?

మధ్య...ఓ సముద్రమో...!
లేదా ఓ ఎడారి కాక్టస్ గుంపో !
ఇంకా లేదా
ఓ కన్నీటిచుక్కో
అటూ ఇటూ కలుపుతున్నది

.....

చిక్కుముడి

అంతా బాగానే వుంటుంది
కళ్ల కింద నల్లని ఆశ కన్పిస్తుంది
బేరం చేసే వీలుండదు

రాత్రికి రాత్రి లేచి
మెడలో సంచీ తగిలించి
ప్రపంచం బతుకుతున్న చోటుకి వెళ్దామని
హడావుడి ని వెంటేసుకొని పోతూ
మల్లక్క మీద పడ్డ కాలుకు
ప్రేమ చిక్కుకుంది
" బావా ఎక్కడికి" మగత ప్రశ్న
అడుగును అడుగేయనివ్వక ...

భద్రంగా భద్రానికి అవతల
సంచరించే కోరిక తీరనే తీరదు

బయటివాళ్ల కంటే నిత్యం
లోపలి వాని వేధింపులు ఎక్కువయ్యాయి
నడకనుండి

వాడు విహారి
నేనేమో బికారి.

.....

Thursday, April 24, 2014

అదనపు వ్యధ

పోతూ పోతూ మరిచేపోతాం

చేతనైనది కూడ చేత చిక్కించుకునే
ధ్యాసే వెలగదు
పోనీ ఏదైనా మళ్లీ తెప్పించుకునే వీలు కూడా
కాకపోవచ్చు
మన దాకా చేరవేసే కాలానికి
అప్పటికి మన చిరునామా ఖాళీ కనిపించవచ్చు

నీకూ నాపని చెప్పలేను నిజానికి
నీది నీకు మోపెడంత దించే దిక్కుండదు

కలిస్తే మాత్రం
కళ్ళను ఊరడించుకుంటూ
పాదాలను పవిత్రం చేసుకోవచ్చు.

అంతుపట్టని ఆత్మ చేసే మంత్రజాలంలో
ఎవరి వంతు ఎంతనేది తెలిసేవీలుందో లేదో...

ఏదీ వెంటరాకుండా ఓ ఏర్పాటు ఉన్నాకూడా
అన్నీ కూర్చుకుందామనే కోరిక వెంట పరుగే
పెద్ద వ్యసనం

కొన్ని క్షణాల్ని మాత్రం నిలబెట్టుకోవచ్చు మనకోసం
అవి నిత్యం వాడిపోని పరిమళపు సొంపుని
పూయడం చేత .

.....
24-4-2014

అసంకల్పిత రసన

ఊహలతో కూడిన కలలు
కొన్ని నక్షత్రపు ఆశ్చర్యాల్ని
వానచినుకుల చలికాంతినీ
ధారగా ఆస్వాదించే సమయాన
నువ్వు నన్ను అవలీలగా కలిచివేస్తావు

ఒక్క వేకువ యవ్వనాన్నీ
కూడా నిరాశగా
నీ ధ్యాస నుండి వేరుగా తిప్పనూ లేను

పనికిమాలిన వ్యసనమని
తోచిన ప్రతి కలయికా నా
ఆనందపు చలనాల్లో వేడుక చేసుకుంది

నిను కలిగిన తలపు
నా అణువుల అలల పై
పూల ఋతువును వెలిగించెనెందుకో...

కళ్ళల్లోంచి కళ్ళల్లోకి
ప్రవహించిన నిశ్శబ్ధమూ
సౌందర్యంతో నిగనిగ లాడిన
సమయాన్ని దాచిన స్థలం
తెలుసుకోవటం సుళువే సుళువే

తేలికైన బతుకు
నీ లే స్పర్శను రెపరెపలతో అల్లుకుంటుంది .

.....
23-4-2014

4

సంపదలు సమకూర్చని సత్యం స్వచ్ఛంగా
నీ నీడ కిందికి చేరినపుడు

ఎవరమో తెలియని చోటు నుండి
ప్రయాణం మధ్య లో అలసట ఆవిరౌతుంది

కొద్దిసేపు లయకు కాంతి అద్దుకుంటుంది
మౌనం మెల్లమెల్లగా గుసగుసపెడుతుంది

పెచ్చులుగా రాలిపోయే బంధాల నడుమ
వేదనకి చలిచలి పరిమళం కలుస్తుంది

వెన్నువెంట సన్నని సౌందర్యపు పిలకలు లేస్తాయి
.....మనసు ఓ అద్భుత మర్మాంగం .....

.....

3

ఆప్పుడప్పుడు నువు లోపలినుండి
కనుపాపను తడుముకుంటూ వస్తావు

అపుడే గుండె లేని క్షణాలు నిల్చి
ప్రపంచాన్ని శూన్యం లోకి ప్రవేశ పెడుతుంది

ఖాళీ ఖాళీ దేహం తో ఆత్మకు
ఆసరాగా ఏదీ దొరకదు

శబ్దాలను చుట్టుకున్న నిశ్శబ్దం
నీ లేత స్పర్శ మీద వాలిపోతుంది

జీవిస్తున్నట్టు ఓ దాఖలా
అక్షరాలు చెమ్మగిల్లుతున్నపుడు.

.....
18-4-2014.

Thursday, April 17, 2014

ఆనందకాలం 9

సెలవుల్లో ఎటూ తోచట్లేదు మా ఆనందునికి
ఆడి ఆడి... అలిసి పోయి .....ఏంచేయాలో తోచక టీవీ పెట్టుకుంటడు

ఏ టీవీ లో చూసినా ఎన్నికల గోల...

అదీ చూడబుద్దికాక ...జుట్టు పీక్కుంటూ...''టీవీ పాడై పోయింది డాడీ ''అంటుండు.

''మంచిగానే ఉంది కద ''అని నేను.

''సరే గాని నాక్కొన్ని ఓట్లు తెచ్చి పెట్టు ''అన్నడు ఓ రోజు .

నాకేం అర్ధం కాలే.

''అవి తెచ్చేవి ఇచ్చేవి కాదు రా...వేసేవి''అన్నాను.

''ఎట్లా ఏస్తారు...''దీర్ఘం తీస్తూ అన్నాడు.

ఎట్లా చెప్పాలా వీడికి అని నేను ఆలోచిస్తున్నా...

వాడే...''సరేలే కొంచెం టైం తీసుకొని చెప్పు...''అనుకుంటూ జారుకుండు.

నా చిన్నప్పుడు ఓట్లు వచ్చినప్పుడు నాకు బాగా గుర్తు...
ఊరంతా తిరిగె మంది తోటి తిరిగేది.ఆకరికి ఆఫీసు కాడికి వచ్చి పరదాలు బానర్లు పట్టుకొని కట్టేవాల్లకి అందిచ్చేది.
రెండే పార్టీలు...సుత్తె కొడవలి...ఆవుదూడ

గోడలనిండా జాజు రంగు తో కొబ్బరి పీచును బ్రష్ లా చేసి రాసుకుంటూ పోయేవారు...

''ఆవుదూడ ను చిత్తు చిత్తు గా ఓడించండి''
''సుత్తె కొడవలికే మన ఓటు''
ఇంకా కొన్ని బూతులు కూడా రాసే వారు...అవతల వాళ్ళ మీద.

మర్చి పోయిన ...కంకి కొడవలి కూడా వుండేది.

చిన్న చిన్న బిళ్ళలు ఇందిరా గాంధి వి ...కంకి ..సుత్తె కొడవలివి కూడా షర్టు కు పెట్టుకొని పెద్ద వాళ్ళు తిరుగుతుంటే ...కావాలని పించేది.

కాని పిల్లలకి ఇచ్చే వారు కాదు.
అవి సంపాదించటం కోసం వాల్లెంబటి తిరిగేది.

ఒక నాడు తిరిగి తిరిగి ఒక కాంగ్రెస్ బిల్ల సాధించి...సీకటి బడ్డంక ఇంటికి వచ్చిన.

పార్టీల తిరిగోచ్చినందుకు మా నాయిన ''సుర్కు''అందుకుండు.
సుర్కు అంటే...ఒక చిన్న కొరడా లాంటింది.

ఏసిండు రెండు...ఆవుదూడ బొమ్మ బిల్లా దొరికిన ఆనందం ఎగిరిపోయింది.
మళ్లీ ఎన్నికల వైపు చూడలేదు...ఇప్పటికీ ఎన్నికలంటే అసహ్యమే.

మా ఆనందు నికి ఎట్లా చెప్పాలో ఆలోచిస్తూ ఉన్నా...
ఈ లోపు వాడు వచ్చీ రాగానే...

''బుర్రలో వెలిగిందా ఏమైనా అన్నడు.''

లేదన్నట్టు తలకాయ ఊపిన .

''డాడీ...ఓటెయ్యండి ఓటెయ్యండి ...అని టీవీ ల చెప్తుండ్రు కదా...నువ్వెప్పుడు తెస్తవ్...
మరి నేనెప్పుడు ఎయ్యాలె చెప్పు...''

అవతల మల్లక్క ''అబ్బో ...మీ అయ్య తెచ్చేది కాదు ...నువ్వు ఏసేది కాదు లే సోది..ఆపండి అన్నది.''

''అమ్మో హైకమాండు అమ్మకు కోపం వస్తుంది ''అన్నా...
''వేరే పార్టీ పెట్టుకోమను అయితే...''అనుకుంటూ ఉరికిండు.

.....

ఆనందకాలం 8

హమ్మయ్య...
పిల్లలకు పరీక్షలు అయిపోయినయ్...
నేను పరీక్షకు కుసున్నట్టు ఉంది న్ని రోజులు.
కానీ ఇవ్వాళ ఇంకో పెద్ద పరీక్ష ఉంది నాకు...కొంచెం కిందికి సదివినంక మీకే తెలుస్తది

నా చిన్నప్పుడు ఇంత ఉద్వేగం ఉన్నట్టు కూడా తోచనే లేదు.
చదవటం రాయటం రావటం....
బళ్ళో చదివిందే చదువు...

ఇంటికాడ తొక్కుడు బిల్ల కానించి ...తోట రాముడు ఆట దాక ఒకటే ఆట.
ఇప్పటి పిల్లలు అట్ల కాదు కద...

అందున మా ఆనందుడి సంగతి కొంచెం తేడా ఉంటది.

రెండు ముచ్చట్లు చెప్త

సదువు ముందట కుసున్నంక...రొండు నిమిషాలకే...
''నిద్ర రోజు రాత్రికే రావాలి క ద'' అన్నడు.

అవునన్న.

''మరి ఇప్పుడెందు కొస్తుంది'' అంటడు.
''రానియ్యకు...రానియ్యకు జర...సదివేది శాన వుంది ''అంటే

''దానికి కూడ తెలియాలి కద మరి '' అంటడు.

ఇంకోసారి...
చంద్రుడి గురించి ప్రశ్న వచ్చింది సదువులో భాగంగా...
''డాడీ...చందమామ బాయా ....గర్లా...?''
''బాయేరా...''
''మరి వెన్నెల?''

నాకంత ఆలోచన ఎప్పుడు తట్టలే...
''ఒరేయ్ పరీక్ష కోసం సదువురా...ఇవి అడగరు అందులో.''...అని తప్పుకోవాలనుకున్నాకొంచెం కోపం కలిపి.

''ఇంకొక్కటడిగి సడువుకుంట డాడీ'' అన్నడు

''సరే కానీ ''

''ఆకాశం ఎన్ని కిలోమీటర్లుంటది?''

అవతల మల్లక్క నవ్వటం మొదలు పెట్టింది.
సమాధానం చెప్పమన్నట్టు.

''ఏమోరా నాకూ తెల్వదు''అన్న కొంత గొంతు తగ్గించి.

ఒక చూపు చూసాడు లెండి...అది మాటల్లోకి రాదు.

ఇక మొన్ననే...''పరీక్ష లయ్యాక నాదో కోరిక తీర్చాలి డాడీ '' అన్నడు.
'' సరే చెప్పు'' అన్న.
''అయిపోయినంక చెప్త''అన్నడు

నాకే ఊకో బుద్ది కాక చెప్పు చెప్పవా...అని బతిమిలాడిన.
''సినిమాకు తీసుకపోవాలి డాడీ ''అన్నడు గార్వంగా.

ఇంకేమో అడుగుతడనుకున్న...అంతేగా ...ఆనందంగా'' తీసుక పోత బిడ్డా ''అని దగ్గరకు
తీసుకుని హత్తుకున్న...సదివి సదివి అలిసిపోతుండు అనుకొని

''విమానం ల తీస్క పోవాలె ''అన్నడు

పక్కనున్న మల్లక్క సంగతి మీకెరికే.....నవ్వుకుంట నా ముఖం సూడబట్టింది.

.....
12-4-2014

2

గడ్డినీ గవ్వనీ మరిచే పోయాక
కాంతిని మోయలేని కుంటివి

నేల మీద పరుచుకున్న ఆనందాన్ని
అంట డానికి చేతులు పనికి రావు

గుండె చుట్టూ రంగు రంగు గుడ్డపేగులు చుట్టుకున్నాక
కండ్ల దాకా చూపు చేరదు

ఇప్పుడు బతకలేని లక్షణమే
గడిచిన కాలాన్ని నములుతుంది

రుతువుని నిందిస్తూ
రోదనకింద పొర్లాడే వెతలన్నీ రోత.

.....

1

ఒత్తిడి లో నిద్ర నలిగి పోతుంది
చీకటి తో మొర పెట్టుకుంటే మాత్రం ఏం లాభం?

మెల్లగా రాత్రి కూడా
రక్తంలోకి జారుకుంటుంది

లావాదేవీలన్నీ ఒక్కటొక్కటే
లావా లా పైకొచ్చి చేరుతున్నై

అయినా అవేవీ
ఇష్టం ఇవ్వలేనివి .

నువ్వే
నా కమ్మని దడదడ వి.

.....

Friday, April 11, 2014

కలవరింత కలవరింత కలవరింత // డా.పులిపాటి గురుస్వామి //

ఎక్కడా దిక్కు తోచని సమయం లో
నువ్వు గుర్తుకు వస్తావు.

పరిమిత మైన జ్ఞానం నిన్ను పూర్తిగా చేరనివ్వదు.

ఒక తడి గుడ్డ చుట్టిన తపన
నోరు తెరుచు కుంటుంది

చెప్పుకోవడానికి ఎవరున్నారు దుఃఖం తప్ప

అదీ ఒక్కోసారి మాట వినక
ప్రతి కంటి చివర వేలాడుతూ ...నా లోపలికే చేరుతుంది

కలలు కూడా కనికరించని కాడ వల నిండా నేనే వుంటిని

సమయానికి కూడా
చిక్కనంత చిక్కుకుపోయాం అవునా?

ఏ చిరుగు కాడ కప్పి కుట్టు కుందామన్నా సరిపోయేలా లేవు నువ్వు

అప్పటికప్పుడు కొన్ని మాగిన వాక్యాల
ఉద్రేకం మీద నీ చూపు వాలితే ఇంకేముంది ...

అంతా శూన్యం అనిపించటం ఎంతసేపు.

.....
11-4-2014

Monday, February 3, 2014

ఆనందకాలం 7

''డాడీ నాకొక మంచి షర్టు కుట్టియ్యొచ్చు గా...''అడిగిండు మా ఆనందుడు .

'''ఎందుకురా...!'' కొంచెం ఆలోచనలో బడ్డ నేను

''అందరు టీ షర్టులే ఏస్తున్నరు ...అన్నీ ఒక్క తీర్గనే ఉంటున్నయ్ డాడీ ...కొంచెం హీరో లా ఉంటది డాడీ షర్టేస్తే...''ఒక ఫోజు పెట్టిండు .

నీక్కొంచెం ఎక్కువైంది రా...పైకి అన్లే

కానీ టీ షర్టుల్లో బొమ్మలు డిజైన్లు వేరు వేరు తప్ప అన్ని ఒక్క తీర్గనే వుంటై.

మా చిన్నప్పుడైతే ...దర్జీ కాడనే షర్ట్లు లు కుట్టిస్తుంటిమి

మా నాయిన బట్ట కొనే టప్పుడే దర్జీ దగ్గర 'ఎంత పడ్తది మావోడికి బట్ట 'అని అడిగొచ్చి తీసుకునేటోడు .

కుట్టేటాయనకు ఎన్ని చెప్పేటోడు...''కాలర్ పెద్ద గుండాలని ,(చెవుల దాకా కాలర్ వచ్చేటట్టు కుట్టించుకోవటం ఆ కాలపు పాషనుంటు౦డె)జేబు పెద్దగుండాలని ,గుండీల పట్టీ సక్కగా రావాలని ,కింద చుట్టూతా పట్టీ మడిసి కుట్టాలని ,గుండీలు మంచివి పెట్టాలని...

ఎప్పుడు కుట్టిస్త డా ఈయన...దండె మీద బట్టలన్నీ కుట్టినంక మనది కుడితే ఎన్ని రోజులు పడ్తదో అని నేను ఆలోచిస్తుంటిని.

దర్జీ చెప్పిన టైంకంటే ఓ రోజు ముందే స్కూల్ నుండి వస్తో స్త వాళ్ళింటి కానుండివస్తుంటిని ...కుడ్తే గిన ఇస్తడేమోనని .

అది వచ్చిందాక ,ఏసుకున్నదాక మనసంత దాని చుట్టే తిర్గేదనుకో.

తెచ్చినంక ఎస్కోని,చూస్కోని ...కాలర్ చెంపకు తగుల్తుంటే కొత్త అంగి అందం అప్పుడు కనపడేది .

పాత అంగీల కాలర్లు ఉతికి ఉతికి మెత్తగయ్యేవి కద...
కాలర్ కరుకు కరుకుగుంటే కొత్త అంగి మజాగ ఉంటుండె.
గుండీల దిక్కు చూస్కోని ముర్సి పోఎటో న్ని.

ఇగ ఇప్పటి పిల్లలకి ఇన్ని అనుభవాలు లేవు
అసలు కాలర్ లేని అంగీలే తొడుగు తుండ్రి
ఆ బట్టల ఏముంటది ....,గుండ్రని గల్ల.....లేకుంటే పంగల గల్ల.....సాగుడు బట్ట ,
ఎవనికేసినా అతుక్కు పాయె ...మీదంగ పిచ్చి పిచ్చి రాతలు ,బొమ్మలూ...
కాలరుండదు...కాజాలుండవు ...గుండీలుండవు ...

కాలర్ నిక్కపోడుస్తే వచ్చే సొగసు అతుక్కపోయే టీ షర్టు తో అసలుండదు

ఇగ ఇప్పటి పిల్లలకి కుట్టిచ్చే పని కూడా లేదాయే

సైజు చూస్కోని ,కొనుక్కొని ...ఆ షాప్ లనే తొడుక్కొని వస్తే ఇగ ఎంత పని
తప్పిందనుకుంటు౦డ్రు గని ...బట్ట తీస్కపోయి కుట్టించుకుంటే వుండే వుశారే వేరు.

మా ఆనందుడికి అట్లాంటి కోరిక గల్గినందుకు నాకు ఆనందమాయే...నా చిన్నతనం లోకి కొంటపోయిండు వీడు.

''అసలెందుకు కుట్టించాలర ...షాపుల కొనిస్త గద షర్టు..''అడిగాను.ఏమంటడో అని...

'' నువ్వేమో మంచిగ బనీన్లు కూడ కుట్టించు కుంట వ్...నాకేమో గబ గబ ...టైం లేదంటు ఏదో వోటి కొనిస్తావ్....అయినా బోరోస్తుంది డాడీ....వాటి మీద బొమ్మలు నచ్చట్లేదు...ఏవేవో రాతలు...''ఆక్షన్ చేస్తూ అన్నడు వికారంగా...

అంతేనా.....అన్న.ఆశ్చర్యంగా

''ఇంకోటి కూడా వుంది డాడీ...నేను చెప్ప..''అంటూ వుర్క బోయిండు.

''హే...చెప్పురా ఎమనను...''అంటూ పట్టుకున్నా.

''షర్టు తొడిగే టపుడు ...గుండీలు పెట్టుకుంట అమ్మ ఒకసారి కళ్ళలోకి సూస్తది చూడూ ...సూపరుంటది డాడీ''

గభాల్న హత్తుకున్న వాణ్ని

చూస్తున్న మల్లక్క కండ్లు తడిసినై.

...

Sunday, February 2, 2014

ఆనందకాలం 6

మా ఆనందుడు ఈ మధ్య కొందరికి నిక్ నేములు
పెట్టిండు ...సదువుండ్రి అవెట్లున్నయో

పాచి.....పరిచయ
మల్లమ్మ ... మల్లేశ్వరి
నంది.....నందకిశోర్
ఫోటో బాబు .....కృష్ణ మోహన్
లబ్బర్సింగ్ .....పవన్కల్యాణ్
మూగ తాత.....మన్మోహన్ సింగ్
అత్తమ్మ...సోనియా
ఆవ .....నాయనమ్మ
బనానా తాత .....పాపని నర్సింహ
బీడి తాత ..... చెరిపల్లి నరహరి ( తాత)
గంట .....సుమ ...యాంకర్
రామక్క .....రాములమ్మ ...యాంకర్
తెల్లగడ్డం ..... చంద్రబాబు నాయుడు
ముక్కు మేస్త్రి ..... కేసిఆర్
లొల్లిగాడు ..... మహేశ్బాబ్
బేకవూఫ్ ..... ఒక గోప్ప రాజకీయనాయకుడ్ని.

....

ఆనందకాలం 5

పిల్లలు చాన వుషారైండ్రు ఈ మధ్య .

పొద్దుగూకంగనే ''ఏంది స్పెషల్'' అంటుండు ఆనందుడు.

''ఏముంటది ర...అన్నం కూర ''అంటే

''అబ్బ ఎప్పుడవేనా డాడీ ''

''మరేముంటది ర '' అంటే

''ఏదన్న స్పెషల్ గావాలె'' అంటుండు.

మా సిన్నప్పుడు ఈ వయసుల (ఆరేండ్లకు) అంగి లాగులు గూడ లేకుండె.సెప్పు లైతె పదో తరగతి ల తొడిగినం...అది గూడ లబ్బరువి...అంటే సిప్పర్లు.
తినడానికి అన్నం .....కూర వుంటె వున్నట్టు లేకుంటె లేనట్టు.

మా అమ్మ సింతకాయ పచ్చడి నూరి పెట్టేది కచ్చ పచ్చ.
అప్పుడప్పుడింత తీసి మెత్తగ నూరి పోపుతాలింపు పెడితె.....అబ్బ ఎంత రుచో....అందుల ఇంత నెయ్యి సుక్క ఏస్తే..... నా సామి రంగ... ఏ కూర పనికొస్తది.

పొద్దున్న పొద్దుమూక అదే కలుపుకొని తింటే కడుపు గూడ సల్లగ ముడుసు కునేది .కన్ను సల్లగ మలిగేది.

కూరగాయలకు దుకాన్లకు పోయిన రోజులు తక్కువ

వాకిట్ల కు తట్టల్లో మోసుకొని ఆకుకూరలో ,కాయగూరలో వస్తె గీములాడి గీములాడి పావుకిల కొంటె పాణం పాయె .

ఇప్పుడు రోజులెట్లున్నై...

ఈ మధ్య పట్నం సందుల్ల అంగడి రోజులు మొదలు పెట్టిండ్రు .

బజారుకోరోజు అంగడి లాగ కూరగాయల బజార్లు జరుగుతున్నై .

మల్లక్క పోయేటపుడు ...ఏడ్చి...ఎంటపడి... మా ఆనందుడు కూడా పోబట్టిండు.

కొనే కూరగాయలు వాడే సెలక్టు సేయ బట్టిండు.

కిందటి వారం ఏం కొన్న డో తెలుసా...!

ఒక ఆన్ప కాయ (సొర కాయ )
ఇంత సింత పండు
కారట్ గడ్డలు

ఇంకేం కొననియ్య లేదట మల్లక్కను .

ఎందుకు రా అంటే...''అన్నీ అవసరం లేదు డాడీ...పప్పుసారు అన్నం ఉంటె సాలదా ...అండ్ల ఇవేసి పప్పుసారు కాస్తే సూపరుంటది ''
భలే అనుకున్న ....వెంటనే...
''అప్పుడప్పుడు ఎగ్గు రైసు ...ఇంక చికెన్ బిర్యాని''
అనంగనే గుభిల్లుమన్న.
''అన్ని కూరగాయ లెందుకు వేస్టు...''అని ముగించిండు.

మొన్న సంక్రాంతికి మొదటి సారి మా ఇంట్ల 'చికెన్ బిర్యాని' వండటం జరిగింది.

బిర్యాని వండకం మల్లక్కకు రాదు .
ఫోన్ హెల్పు తో తంటాలు పడ్డది .పొరపాటున బాగా కుదిరింది.

పిల్లలకు నాన్వెజ్ అలవాటు చెయ్యొద్దని ఇప్పటి దాకా పెట్టలే.

ఎప్పుడూ చికెన్ తినని మహారాజా ఆనందుడు ఆ రోజు ''ఊపేసిండు...''
అదీ కథ.

రెండ్రోజుల తర్వాత ...''డాడీ ఏదన్నా తిన బుద్దైతుంది'' అన్నడు

''ఏంటో...'' అన్నాను

సప్పుడు లేదు.

''గుజ్జలాం తింటావా''(గులాబ్ జాం )
మామూలుగా అయితే ఎగిరి గంతేస్తాడు.సప్పుడు లేదు మరి .

''బిలేజీ''(జిలేబీ)

''ఉహూ''తలూపిండు.

''ఏందో చెప్పరాదూ...''అన్నా.

వాళ్ళమ్మ వంక చూస్తుండు.
తల్లీ కొడుకులు ఏదో మాచ్ ఫిక్సింగ్ చేసుకున్నట్టున్నరు.

'' తినబుద్దైతుంది డాడీ ప్లీజ్''

''ఏంటో చెప్పంది ఎట్లా తెలుస్తది రా"

'' బిర్రు...''అన్నాడు.

అర్ధం కానట్టు చూసా...
వాళ్ళమ్మ దిక్కు మల్ల చూసిండు.

ఆమె సప్పుడు సేయలే.

''అప్పుడప్పుడు స్పెషల్ చెయ్యొచ్చుగా డాడీ మమ్మీ...''సూపుడు వేలు అమ్మ దిక్కు తిప్పుకుంటూ అన్నడు.

''అవును కదా ....'' అన్నాను

''నీకు ఎప్పుడన్నా ఆమ్లెట్ ఏసియ్యమంటే వెంటనే ఎసిస్తాది కదా...నేను చికెన్ బిర్యాని చెయ్యమంటే చేస్తలేదు''...ఆవేశం చెంచాడు కలిపిండు.

మల్లక్క నవ్వడం షురూ చేసింది .

ఇక నేనేం చెయ్యాలె...ఇరికించాడు.

.....
21-1-2014.

Saturday, January 18, 2014

ఈ మాత్రం దానికి 5

ఏం జరుగుతుందో
తెలిసేలోపే ...
అంతా అయిపోతుంది

మంత్రించిన
జ్ఞానం చల్లారిన పొగలు
మురిపెంగా ముసురుకుంటాయి

యథావిధిగా దినచర్య
వెంటపడుతుంది

నునుపనుకున్న పోరాటం
కంటినిండా నిద్రపోతుంది

పారిపోయిన చోట
ఉన్నదే ప్రత్యక్ష మౌతుంది
పాత దుఃఖమే కొత్తగా
తలుపులు తీస్తుంది

ఏంకావాలనుకుంటున్నామో
తెలిసే లోపే
జీవితం ముడతలు పడుతుంది

.....
17-1-2014

Sunday, January 12, 2014

నిన్న వెలిగిన నీడలు

కలలెప్పుడూ చిన్నబోవులే
వెతుకులాట లొ దొరికిన కరుణ
మనసు నిమురుతుంది
పై పైన మొలిచిన తుమ్మలకి
పలుకులు వాడి ...ఐనా

కంకులు మొల్చిన నేల కంకర పాలైనా సరే
తడి తప్పక మాటిస్తుంది ప్రియురాలా!

మనుషులు వాడిపోలేదే...
చీకటి మొహాన నీ చున్నీ కప్పు.

అనుకోకుండా మొలిచిన బీజం
వేళ్ళతో వెతుక్కుంటుంది
ఎవరూ నేర్పని ఆకలి
కడుపును కనికరిస్తుంది
పన్నీరు కూడా పల్చనైనపుడు
కన్నీటితో కలిసిపోతుంది

పరుగెత్తుకొచ్చేపరుషాలు కూడా
పుష్పాలై నిలుస్తాయి ప్రియురాలా!

మనుషులు రాలి పోలేదే...
చీకటి మొహాన నీ చున్నీ కప్పు.

ఇంకా ప్రాచీన రుచులు వాడిపోలేదు
కొత్త నగిషీల నడక సోలిపోలేదు
అంతా నిర్మోహ కలల సౌరభమే
నిజంగా ప్రవహిస్తున్నది

రాతి శిలల మధ్య దాచుకున్నదేదో
ఆకుల ఆత్మను మెరిపిస్తుంది

భూమిలో నాటుకు పోయిన వేళ్ళే కాదు
గాలిలో చేతులూపుతున్నవి కూడా
పచ్చగా పలకరిస్తాయి ప్రియురాలా!

మనుషులు చచ్చిపోలేదే
చీకటి మొహాన నీ చున్నీ కప్పు.

.....
(కృష్ణఅప్పూ లకి ఇష్టంగా)

12-1-2-14

Friday, January 10, 2014

ఆనందకాలం 4

''డాడీ నాకో కైట్ కొనిస్తవా'' అడిగిండు ఆనందుడు .
ఆర్నెళ్ల పరీక్షలు రాసి అలిసిపోయిండు గావచ్చు పోరడు ఒకటో తరగతివి.

ఇగ పిలగాల్లకు పనేముంది సంక్రాంతి సేలవులాయే.

మా సిన్నప్పుడు గూడ ఇట్లనే ఆడుకునేదనుకో ...
''కొనుడెందుకు రా నేను చేసిస్త...ఆ న్యూస్ పేపర్ పట్టుకరా ''అని నేను రెండు ఆం ఆద్మీ పొర్క పుల్లలు తెచ్చిన.{పొర్క గురించి చెప్పినప్పుడు ఆం ఆద్మీ ని తలుచుకోవటం ఇప్పటి మాట.}

''గదెందుకు''?అంటూ ముఖం ఏదోలా పెట్టిండు.

''న్యూస్ పేపర్ , పొర్క పుల్లలతో పతంగి చెయ్యొచ్చు'' అన్నాను .ఎన్కటి కి గవే చేస్తుంటిమి.

''థూ....''

''ఇవతలికి అవతలికి ముఖం కన పడ్తదా దీంతోని ...''

''ఎగిర్తే సాలు కద...ముఖం ఎందుకు కనపడాలె?''అన్న...
ఇప్పుడు ప్లాస్టిక్ పతంగులాయే...

''అందరి పతంగులు నవ్వుతయ్ మనదాన్ని చూసి..పో డాడీ ఇదొద్దు..''అనుకుంటూ అవతలికి పోయిండు నిష్టూరంగ.

అసలు నాకు పతంగులు ఎగరెయ్యడం ఇస్ష్టం లేదు .దానికో కథ వుంది.కొద్దిగ చెప్త.

... ... ...

గిట్లనే నా సిన్నప్పుడు ...సెలవులల్ల ...పతంగి చేస్కొని పేపర్ తో...మాంజ దారం పేనుకొని...నానా తంటాలు పడి మిద్దెక్కిన .

ఎవ్వరు లేరు ఎంట ...ఎవరి మిద్దె మీద వారు ఎగరేసు కుంటున్నరు .

నేనొక్కన్నే ...అటుతిప్పి ఇటుతిప్పి ...దారం గుంజుతుంటే పతంగి ఎగిరింది.

''హే''...

ఆనందం ల ఎనకెన్కకు పోయి...గండి గూడుల కెళ్ళి కింద పడ్డ మిద్దె మీది నుండి.

ఎన్కట మా ఇండ్లల్ల దర్వాజ దాటంగ నే గజంపావు పొడవు గండి గూడు ...వెల్తురు కోసం ,వానకోసం వుండేది.అండ్ల కెళ్ళి కింద పడ్డ.

లొల్లి విని సుట్టు పక్క లోల్లు ఉరికొచ్చిరి.

కొద్ది సేపు నేను బేవోషి అయిన్నంట .

''ఎంత సక్కని పోరడు ...ఇట్లా పడే ...పతంగులు పాడుగాను'' అనుకుంట లేబట్టి కుసపెట్టి
ఏడేడ దెబ్బలు తాకిన యో చూసి ...ముఖం మీద ఇన్ని సన్నీల్లు జల్లి ...లేపి కుసపెట్టిండ్రు .

ఎన్కకు పడ్డ గద...మోచేయి బాగ గుద్దుకుంది.

తల్కాయకు తగలలే...మా అమ్మ అదృష్టం .

మోచేయికి బట్ట తడిపి సుట్టిండ్రు.

ఇంతల మా నాయిన వచ్చిండు.అప్పటి దాక లేడు ఏదో దావతుకు పోయిండు.

ఇగ సూడు నా బయం కాదు .
ఏమన్లె కాని ...మల్లెన్నడు ...పతంగి ఎగిరెయ్యనియ్యలే...అంతేనా సైకిల్ తొక్కనియ్యలె...
ఈతకు పోనియ్యలె ...
ఇంకో వూరికి పంపియ్యలే ఒంటరిగ.

ఇగో గా బయంతో నేను కూడా ఎప్పుడు పతంగుల సూసుడే గాని ఎగరేసుడే చెయ్యలే...

ఇప్పుడు ఆనందుడు వూకునే తట్టు లేదు .కొనిద్దామనే అనుకున్న.రేపటె ల్లుండి కొనియ్యోచ్చు లే అనుకుంటుంన్న.

నేను బయటకెళ్ళి వస్తుంటే ఆనందుడు దోస్తులతో మాట్లాడుతున్నది ఇనబడి పరిషాన్ అయిన.

వాడి దోస్తు...''ఒరే ఆనందు...మీ డాడీ కైట్ కొనిస్త లేడా''అడిగిండు.

''హే...చాల కొనిస్తన్నడు.కానీ నేనే వద్దన్న.''అన్నడు.

''ఎందుకురా'' దోస్తు అడిగిండు.

''విమానాలొచ్చి తగిల్తే పతంగి పాడైతదని నేనే వద్దన్న'' అన్నడు.

అక్కడి నుండి ఆపుకొని ...ఇంట్లకొచ్చి నవ్విన.

ఇన్నంక మల్లక్క కూడా ఆపుకోకుండ నవ్వింది.
కొడుకుకు పతంగి కొనియ్యలేదని అలిగింది కూడ.

.....
10-1-2014

ఆనందకాలం 3

ఆనందుడు యధావిధి గా వస్తూ ... కాలెగరేసి ''డిషుం'' అని
బోర్లా వేసిన v అక్షరం లా కాళ్ళు పక్కకు జరిపి నిలబడ్డడు.

'నాకో డౌట్ డాడీ '
నడుం మీద చేతులు రెండు బ్రాకెట్ల లా పెట్టిండు

వచ్చాడంటేనే ఒక విశేషం ఉంటుంది లెండి

చెప్పు...అన్నాను.

'జిజంగా చెప్పాలె' అన్నాడు చూపుడు వేలు పైకెత్తి .

తలూపాను .

'అసలు హార్సు , డంకీ ...ఒక్క తీర్గానే ఉంటయ్ కదా!'

చూపుడు వేలు ఇంకా దింపలే ...బలమైన ప్రశ్న సుమా! అన్నట్టుంది.

అవునన్నాను .

'మరి వాటికి వేరు వేరు పేర్లెందుకు పెట్టిండ్రు ? హార్సని... డంకీ అని '

ఎలా చెప్పాలా అని క్షణం అలోచించి ...అర్ధమవటం కోసమని ...

'గాడిద పొట్టిగా ఉంటుంది...
గుర్రం కొంచెం ఎత్తుగా ఉంటుంది కదా అందుకే'

తల పట్టుకున్నాడు .
నా జవాబుకు ఇంకో ప్రశ్న సిద్ధం చేసాడు.

'మరి మమ్మి పొట్టిగ ఉంది ...నువ్వు పొడవున్నవ్ గా ...మనుషులంటున్నాం కద్దా...'

గన్ పేల్చాడ్.....

వెంటనే...'మరి మరి ...కుక్కలు కొన్ని పొట్టిగ కొన్ని ఎత్తు గ వుంటే కూడా కుక్కలనే అంటున్నాం కదా...'

''ఒరేయ్''....అరవాలనిపించింది .
కాని అరవలే...
కొంచెం తెలివిగా సమాధానం చెప్పాలె వీడికి అనుకొని ...

'గాడిద కు ఉరకడం రాదు ...డల్లుగా నడుస్తది...
గుర్రమైతే స్పీడుగ ఉరుకుతది...active...గా ఉంటది .'

అన్న వెంటనే

'మరి నీకు ఉరకడం రాదు కద నా లెక్క 'అనుకుంట
అవతలికి ఉరికిండు.

అటు మల్లక్కని నన్ను ఇరుకున పెట్టిండీ రోజు .
పిల్లాడు చూసిండ్రా .

.....
6-1-2014.

ఆనందకాలం 2

డాడీ ఏదైనా పాట పాడవా అనుకుంట వచ్చిండు మా ఆనందుడు.

వస్తూనే ఇట్లా అడిగిండు... ఏంటో కథ అనుకుంటున్నా ...
ఏం లేదులే ...మా క్లాసుల పిల్లలంతా పాటలు పాడుతున్నరు ...నాకే ఏం రావు.
అందుకే నేర్పుతవా...

పాటలు నాకు రావురా ...పద్యాలు నేర్పుతా నేర్చుకో అన్నాను.

ఒక్కటి పాడు వింటా అంటే..

''తల్లి దండ్రి మీద దయలేని పుత్రుడు
పుట్టనేమి వాడు గిట్టనేమి
పుట్టలోని చెదలు పుట్టదా గిట్టదా
విశ్వదాభిరామ వనుర వేమ''

''థు''అనడం తోటే గలీజుగ చూసిండు.

ఇదేం పాట డాడీ...అన్నడు

నాకు గివె వచ్చు రా అన్నాను.

ప్చ్...అని తల పట్టుకున్నడు

పోనీ డాన్స్ వచ్చా ...అన్నడు.

రాదు అన్న...
వచ్చు అంటే ఉండే ప్రాబ్లం తెలుసు కద.

అసలు నీకేం వచ్చు డాడీ ...నిదానంగ ప్రశ్న ఓ రకంగ పలికిండు

ఇరికిచ్చాడు అనుకుంటనే ఉన్న

మళ్లీ తనే .....ఈత వచ్చా అన్నడు.

చచ్చాం.

జీవుడు గిల గిల కొట్టుకుంటున్నడు

మల్లక్క అవతల నవ్వుడు షురూ చేసింది

నా మొఖం ల రంగులు సూసిండు మావాడు.....

పో...కవిత్వం రాసుకో ...అనుకుంట పోయిండు.

...

ఆనందకాలం 1

మా ఆనందుడు
నేనెప్పుడన్నా మౌనంగా వుంటే
ముభావంగా కూర్చుంటే కవిత్వం వస్తుందా అనేటోడు.

అనీ అనరాక ఏదన్నా పదం పలికి ...మళ్లీ వాడే
బాగుందికదా పోయెం రాసుకో అనేటోడు.

ఈ మధ్య
వాడే ఏదో మాట్లాడి
బాగ చెప్పిన కదా అంటుండు.

నాకో డౌటు వస్తనే వుంది

ఇయ్యాల అన్నంత పని అయ్యింది

డాడీ నేను పోయెం రాస్తా అన్నడు.

కవిత్వం రాసుకో కవిత్వం రాసుకో అనేటోడు
రాస్త రాస్త అనేకాడికి వచ్చె
ఏం చెప్పాలె ...

ముందుగాల ఒత్తులు దీర్ఘాలు
సున్నాలు సుక్కలు
అచ్చులు హల్లులు
నేర్చుకో తర్వాత చూద్దాం గాని అన్న.

వాడొక సూపు సూసి బయటకి పోయిండు.

మా మల్లక్క దిక్కు తిరిగి
ఒక్కటే చెప్పిన...
ఏం చేస్తవో చెయి
కవిత్వం దిక్కు రాకుండ చూడమని.

అరె అ ఆ లే రాకపాయె
అమరకోశం దాక పాయె.

ఎట్లుంది చూడు తరం.

Thursday, January 9, 2014

చెదలుకు కూడా ఆహారం కావాలి

సాగిపోతున్న కన్నీటి ఉదయాన
రవంత నీ నులివెచ్చని నీడ కింద
ఎవరూ సిద్ధంగా లేరు

ఏ పలుకూ అమృతమయం కాని సమయమూ
నీ వెంట ఎండపొడతో నిలబడదు

సిమెంటు బలగాల మార్బలం
ఎప్పుడో ఘనీభవన స్థితిని చేరింది

కొన్ని వాసనల మునిగిపోయిన పెదాలు
నీతిని నేర్వలేదు

చిరిగి పోతున్న కళ్ళల్లోంచి
ఎలా కనిపిస్తావో తెలుసుకదా...!

నటనలో సులభంగా కలిసిపోయిన
ప్రేమను గుర్తించక పోవడం
వాతావారణ మార్పుకి కారణం

ప్రయత్నించినా
కాదనుకోలేనితనం కింద
అవిటిమనసుకు అవస్థలే తోడు.

.....
9-1-2014

ఉన్నదే తెలుసుకునేది

ఈ ఉదయం మార్దవంగా కలిసింది
ఆశ్చర్యంగా వంక చూసే లోపునే
ఇంకా ప్రశాంతంగా పలకరించింది

కోయిల రాగాల పెట్టె తెరిచింది
కొన్ని నవ్వుల పూతల మధ్య
మందారం చిన్నబోయింది

కను చూపులకు కొత్త జ్ఞానం కలిగి
ప్రపంచం చాలా పాత కౌగిలిలా
నమ్మకం తెరిచింది

కింది అందిన కొమ్మల చిగురు కోస్తున్న
వాణ్ని చూసి చింత నవ్వింది
పై చిగురు కొమ్మల చూపి
పాఠం రాసింది

మూడు గుర్రాల రధం
ముంచేస్తుందని ,తనకు తాను నడిచే
రెండింటిని కట్టేయాలని స్పృహ కలిగింది

నువ్వు నడపగలిగితే ఒక దాన్నే
సవ్యంగా నడుపు లేదా.....
ఏది ఎప్పుడు నడుస్తుందో
చూస్తూ ఉండని కొన్ని హెచ్చరికలు

ఎక్కడి నుంచో కొన్ని
మార్గాలు మన మీదుగా పోతాయి
స్పర్శకు చేరే లోపే
సూర్యుని వెంట జారిపోతాయి

రాత్రి ప్రవహించిన చీకటి కింద తడిసి
పొద్దున్నే నన్ను నేను
ఎవరని ప్రశ్నించు కున్నాను.

......

8-7-2013.

ఆత్మ కేంద్రకం

కంఠంలో ఎవరో?
వెలుతురు కిటికీలన్నీ మూతలు పడినట్టు
వికలాంగ దుఃఖం

నిర్మానుష్య సమయం
నేను మనిషిని కానప్పుడో కాదో
గోడకు తగులుతున్నాయి కాలండర్
టీవీ మీద గడియారం
భూమికి వేలాడుతూ....

మొండి వాదనలు ఒంటరిగా
ఆకలికి చుట్టుకుటాయి

శబ్దం ఎలకలు చుట్టూ తిరిగి
గిన్నెల మీద పడిపోయింది
చిందర వందర కళ్లల్లోంచి
మెతుకులు మెతుకులు గా బతుకు

పుస్తకాల వాసనతో
అజ్ఞానం తీరేదిగా లేదు

జీవితం రుచి వెగటు వెగటు

నన్ను పంచుకోనందుకు ఒక హృదయం పగిలిపోయింది
పంచుకున్నందుకు ఒక గుండె బద్దలయ్యింది

ఉఛ్వాస నిశ్వాసల మధ్య
విశ్రాంతి కోసం
వెతుకులాట.

......
28-6-2013.

పంజరం వెలుపలి పాట

ఒక కాంక్ష ఒంటరిగా లోపల్లోపల వెంటపడుతున్నట్టు, ఒక నీడ తల తిప్పినప్పుడల్లా నా దేహం కింద మసలుకుంటే కుంటునట్టు, నేను పట్టించుకేన్ సమయంలో అదే నన్ను తడుతున్నట్టు

ఒక దుఃఖపు కోర

ఈ పగలు రాత్రి ప్రపంచం కింద చీకటి నిద్రపోతున్న నా సందర్భానికి గొంతులో ఆరిన తడికి తృప్తి పరిచే పలుచని మెలుకువ ఓ బృందతటాకాలను ఇటు వైపే డెక్కల ధూళి కప్పినట్టు

ఒక మైనపు చార

అనేక ప్రస్థావనల ఒకే ప్రపంచానికి దిక్కు లేక నానాటికీ ఛిన్నాభిన్నమైన ఆనందం
అవిటి నిద్రను మోయలేక మోయలేక సమస్తం సహకరించని కండరాలు ఒఠ్ఠి పశువును కట్టేసిన కొయ్యవలె నిర్దిశల గాంభీర్యపు గురక వార్చిన పేగుల్లో సమస్తం క్రీడే

ఒక తాత్విక భ్రమ

జీవించిన వారికెపుడు
భావించిన రుచి దొరకదు భారము తీరని
స్రవించిన నయనములకు
ద్రవించిన గుండె తోడు తోవలు నడవని

.....
4-7-2013.

ఎటు?

ఏ ప్రశ్నలూ లేక
ఏ సంశయాలూ లేక
ఇప్పుడు మాట్లాడుకోవాలి

జాగ్రత్త కోసం ఓ సూచన
భూగోళం కాళ్ల కింద తిరుగుతుంది
వెలుతురు అస్తమించక ముందే
భయంతో పాటు శవాన్ని కాల్చేయాలి

గొడవ పడే అనేక విషయాలకు
దృష్టి మొలిచింది
వాటికీ నిరుత్సాహపు ఎదురుచూపు

అనివార్యమైనదొకటే
తడబడుతూనైనా తట్టుకోవటం

కడుపారా మాట్లాడుకుందాం
ద్రవీభవించిన బాధల్ని వార్చుకోనీ
అర్ధాంతర సాయంత్రం ఆవహిస్తుందేమో

రహస్య కన్నీటి జాడలు
కొన్నివాక్యాలను ఇంకా ఉఛ్ఛరిస్తూనేవున్నాయి

విషయాలను హత్తుకొని
మనుషుల్ని వదిలేసుకున్న అజ్ఞానంతో
వెనక్కి చూసినపుడు
నేను బయలుదేరిన చోటే ఇంకా ఆగి వున్నావు

సరే!
ఇక సమస్త గర్వాలకి,భయాలకు
సమస్త ఈసడింపులకి
సమాధానం దొరకని ఆవేశాలకి
సగం కాలిన అహంకారాలకి
వినమ్రంగా తలవంచుకొని.

.....

భిక్షకుడు

కడుపు నిండా ఆకలి
కలగంటున్న వేళ

రుచెరగదు కానీ
రుచిని హత్తుకునే మునకలేస్తుంది

రెండు చేతుల నిండా అన్నం
అవే చేతుల క్రింద హృదయం
జీవన సారాన్ని నములుకొని
సూర్యుడికి జోల పాడతాయి
దాపుకు దుఃఖం జడలు పెంచుకుంటుంది

మీ ఇంటి ముందు
నిల్చున్న నాకు
తళతళల ప్రేమను ఒక ముద్ద
పరిచయం చేయండి.

.....
24-4-2013

ఊయల చీర

చిరు చిరు నిద్ర
చిటికెడు

కన్రెప్పల కింద ఊయల ఊగుతున్న
రాత్రి

పాలాకలి కొద్దిసేపు
కలలోకి

ముఖం గుండ్రని
వెన్నెల ముద్ద

ఆకాశమా!
నీకొక్క చంద్రుడే

రాత్రీ! ఇంటికో చంద్రున్ని
జోకొట్టే భాగ్యం నీదే

పక్క తడిస్తే
ప్రపంచం మేల్కొంటుంది

ఊయల చీరకి
మరో జోల పాడక తప్పదు .

.....

ఘనము ద్రవము కాని మత్తు జోల వాయువు కూడా కాదు

లెక్కలో సగం నువ్వుండి
మోహించక మానవు

నా నీడవి ,
ప్రేయసి దేవివి
నను మరువని దాసివి

జీవ కళేబరాలను చేసే మంత్రం తెలియక
వేడుకుంటున్నానే
నా తూకం రాని బంగారమా !

మెడలు వంచో
నడుము తుంచో
వంకర టింకర టింకర బుంకర
సొగసు బిగుసుగా
గురక గరుకుగా
పరక నురగగా
ప్రణయం తో నిండిపోతావ్

పాత కక్షలన్నీ పట్టించుకోక
పారిపోయే అంగాలకు మాటు వేస్తావ్
చెప్పకుండానే వచ్చి
చెప్పలేని రుచిని కప్పిపోతావ్

ఏనాటికీ సాధ్యం కాని సౌందర్య కలల్ని
చూపిన నీటితెరవి
నా సగం జీవితమా!
నా రాత్రుల నెరజానవి.

పెళ్ళగించిన నరాల కోరికలు
ఒక్కొక్కటీ నేల రాలాయి

నువ్వు ప్రవహించే నీతి తెలియక
ప్రవేశించే దారి తెలియక
రొజొక్క తీరు కౌగిలింతతో
కసి తీర్చుకుంటా

ప్రియ సఖీ
నా వెన్నెల స్నేహితా!
నా కనిపించని అవయవమా ...
నీకెందుకింత కావలి.

.....

22/4/2013.

ఊగిసలాట

1

అలలు అలలైన కాంతి
కంటికి వెనకాల పూసిన హరితం
బిందు ఆనందం
ఆకాశం వైపుకి
ఆత్మ వైపుకి పయనించి
ఏ యుగపు ఉనికినో నాటుకుంది

2

ప్రపంచం మొలకెత్తిన స్థితి ఇదే
నువ్వు నేను కొన్ని
సందేహాల్ని చుట్టుకొని ఈదుకుంటూనే
అంచెలంచల ఊపిరిని పిసుకుతాం
ఊహల్ని ఊదు పొగల్తో పూజించి
నడవటానికి కాళ్ళను బదులు తెచ్చుకుంటాం
రాద్ధాంతాల రక్షలో
ఇన్సురెన్స్ కొత్త పాలసీకి దండవేస్తాం

3

నువ్వలా అంటావని,అంటూనే వుంటావని,
అన్నదేదీ వీలే కాదని
అనుకున్నా పట్టించుకోవద్దని
నానిన్ను,నీనన్ను
ఈ చీకటీ కాని పగళ్ళలో
పగలు చిక్కని చీకట్లో
ఉడుకు రక్తపు మడుగులొ
ఖాలీ సీసాల సాక్ష్యంతో
ఎవడో ఇచ్చిన బహుమతి బతుకుని
కుక్కపిల్లని దువ్వుకున్నట్టు
పొగ ఊది ,పౌడరద్ది ,తీర్చిదిద్ది
పరిచయానికి ముందే అంతా అర్ధమై
సాగనంపుతున్నట్టు.

......

8-4-2013.

ఆత్మవెలది 54

నేల మీద నడిచే వాడిని
మనం నమ్మవచ్చు

నేల విడిచి సాము చేసే వాడిని
చూస్తూ గడపొచ్చు

మనుషుల పై నడుస్తూ
నేలను కించపరిచే వాన్ని వదిలేయవచ్చు

ఈ మసకలోకంలో
చూపొక్కటే సరిపోదు
ప్రియురాలా .....!
కంటికి తోచని చీకట్లుంటాయి.

.....
10-12-2013

ఆత్మ వెలది 58

ప్రపంచం పాతబట్టల్ని
మార్చుకునే ప్రయత్నం లో వుంది

ఒక్క రోజునే ఓపిగ్గా
అనుభవించే ఆదుర్దా తో వుంది

కొత్త కాలాన్ని హత్తుకుందామనే
భ్రమలో వుంది

ఈ మసకలోకానికి
ప్రతి యేటా ఒకరోజే ఈ తంతు
ప్రియురాలా ...!
మిగిలిన రోజులన్నీ మనకే వదిలేస్తారులే

.....
30-12-2013

ఆత్మవెలది 55

పాటలు పాడే వాన్ని
గుండెకి తగిలించుకోవాలనిపిస్తది

బొమ్మలు గీసే వాని చేతిలో
కుంచెను కావాలనిపిస్తది

జీవితాన్ని రాసిన కవి
కాళ్ల కింది మట్టిగా మారాలనిపిస్తది

ఈ మసకలోకంలో
కొన్ని మిణుగురులు తిరుగుతుంటాయి
ప్రియురాలా .....!
ఆ వెలుతుర్లో మనల్ని తెలుసుకుందాం

.....
12-12-2013

ఆత్మవెలది 57

అక్కడ నేనెందుకుండను
నువ్వున్నప్పుడు

ఇక్కడ నువ్వు వుంటావు
నేనున్నప్పుడు

ఒంటరి ప్రేమకు ఎరుకలేదు
ఉన్నదంతా వెలుతురు వర్ణమే

ఈ మసక లోకానికి
గుసగుసలే ఇష్టం
ప్రియురాలా .....!
పవిత్ర కాంతి అందరిన ిచేరదు

.....
17-12-2013

ఆత్మ వెలది 56

క్షణికంలో సితాకోక
గుండె మీద వాలుతుంది

పచ్చనాకు మీద మంచు
ముత్యమై మెరుస్తుంది

ఆత్మకు దూరమైనవారు
అంటివున్నా చిగురేయరు

ఈ మసకలోకం
కలిసుంటాన్నామని భ్రమిస్తుంది
ప్రియురాలా .....!
మనతో పోలిక సరిపోదని చెప్పు

.....13-12-13

ఆత్మవెలది 53

వెళుతూ వెళుతూ కొందరు
నింద విసిరి పోతారు

మనలను చూసీ
మరొకరిని పలకరించి పోతారు

తెలిసీ నటించడం వెనక
తెలియకనే స్వభావం విప్పుకుంటారు

ఈ మసకలోకం
ఆడంబరాలకు అలవాటు పడింది
ప్రియురాలా ...!
తడితడి మనసుండగా మనకేం తక్కువ

.....
9-12-2013

వారాంతపు పని

ఎగురుతూ దుముకుతూ
ఉద్దేశ్యం లేని పరుగుతో
ఒగిరిస్తూ

దాచుకున్న ఆటని
బయటకు లాగుతూ

కిందపడి దెబ్బని తాకి
ఒక రక్తపు చుక్కని కూడా
అబ్బబ్బ అన్న తీరుతో
అబ్బుర పరుస్తూ

ఏడుపుకు ఏడుపుకు మధ్య
దొంగేడుపుతో అలరిస్తూ

పిల్లలు
ఆదివారాన్ని ఆనందిస్తారు

పెద్దలు
రోజూ ఏదో ఒక ఏడుపు
ఏడుపు లాంటి ఏడుపు
ఏడుపు కాకుండ ఏడుపు తో
ఆరు రోజులు కారించి

ఆదివారం రోజు
ఆరురోజుల ఏడుపును గుర్తుచేసుకుంటూ
వచ్చిన వారికి వడ్డించుకుంటూ...

.....
6-1-2014

కానుకను

సాయంత్రం కమ్మని వెన్నెల కాసే
మల్లె చెట్టొకటి నీకోసం
తెస్తాను

బహుశా
ఇప్పుడు నచ్చకపోయినా
అది కొప్పునిండా పూలుపెట్టుకున్నట్టు
పూసినరాత్రి
వెన్నలా అదీ మాట్లాడుకుంటుంటే ...

మధ్యలో ఆ మాటల్ని వింటూ
ఈ ప్రపంచంలో
ఏ మాత్రం వాసనలేని నువ్వు
ఎంత పరిమళిస్తావో

.....
2-1-2014

Makeup naturally

నాకు నేను పరిచయం అయ్యాక
నా ముఖచిత్రం
నేను గీసుకుంటున్నాను

కాలం కొంత నడిపించాక
నడక కొంత మొదలెట్టాక
అడుగుల రుచి తెలిసాక
డొంకల వంకల వొంపులు కలిసాక
కొరుకుల దారులు నిమిరాక
నడక అనివార్యమని తేలిపోయాక

పూలసంచిలా కొంతసేపు
సౌందర్యపు వాసనకి నోచుకున్నాక
విప్పటానికి ఏమ ీవుండదని

ఆకాశానికి పాదాలు నడవలేవని
భూమికి మించిన ఆధారం మరోటి లేదని
మనసుకు మించిన సమీప శత్రువు
మరొకడు దొరకడని అనిపించాక

ఏ కాలమైనా ఒకటే

వెంట్రుకలు తెలుపును ఇష్టపడుతున్న సమయము
వేదన...బాగోగుల పొలుసులు
విప్పుకుంటున్న వేళ
సరదాగా దు:ఖంతో పరాచకాలాడే
ప్రియురాలిని కల్గివున్నాక
సమస్త భ్రాంతుల్ని తెంచేసుకునే
తాయెత్తు మొలమీద కట్టుకున్నాక
ఇక...

ఏ కాలమైనా ఒకటే

.....
1-1-2014

ఈమాత్రం దానికి 2

ఒక లిప్త కాలంలోనే
అనేక ఆలోచన్లు కలుసుకుంటాయి
పొంతన లేకుండా
ఒక మెరుపు తునకలా
ఒళ్లు ఝళ్లు మనేలా వచ్చి పోతాయి

మనసు పచ్చని పైరులా వుంటే
పిల్ల గాలుల్లా వచ్చే ఆలోచన్లు
హాయిని తెలుపగా
గుండెని తడుపుతాయి

గాయమైన చర్మం లా మనసుంటే
ఆలోచన్ల మంటలు
ఆ భగ్గుమనే అంటుతాయి

సంపదకనుకూలంగా కూడా
కొన్ని చమక్కుమంటాయి
కానీ...లేనపుడు
ఏకాకి విచారమే ముసురుకుంటుంది

ఈ రోజు మనకేం కావాలో
అదే పనివైపు జరుగుతాం
అనుకోకపోయినా

కొందరు కొన్ని పనుల్లో
ఆరితేరివుంటారు
డబ్బుకు సంబంధం లేనివి
ఉదాహరణకి ఎదుటివాడి జీవితంలో కాలు పెట్టడం

స్నేహం ను గొప్ప వేషం లా
రక్తి కట్టించడం అలవాటైన విద్య కొందరికి
ఈర్ష్య ...ద్వేషం
కోపం...అహంకారం
అనేక వేషాలు ఒకేసారి వేయగల సత్తా
సరిపోను నిల్వ కలదు

ఇక

ఏది మనకు అనుకూలం కాకపోయినా
బోలెడు చింత జమా.

చింత చిగురించి చిగురించి
పూతై...కాతై
బీపీ నో.....సుగర్ నో
ఒంటి నిండా నింపాక...

ఇంకేముంది
గిలగిలబతుకు

.....
27-12-2013

Sunday, November 16, 2014