Saturday, December 28, 2013

ఈమాత్రం దానికి 2



ఒక లిప్త కాలంలోనే
అనేక ఆలోచన్లు కలుసుకుంటాయి
పొంతన లేకుండా
ఒక మెరుపు తునకలా
ఒళ్లు ఝళ్లు మనేలా వచ్చి పోతాయి

మనసు పచ్చని పైరులా వుంటే
పిల్ల గాలుల్లా వచ్చే ఆలోచన్లు
హాయిని తెలుపగా
గుండెని తడుపుతాయి

గాయమైన చర్మం లా మనసుంటే
ఆలోచన్ల మంటలు
ఆ భగ్గుమనే అంటుతాయి

సంపదకనుకూలంగా కూడా
కొన్ని చమక్కుమంటాయి
కానీ...లేనపుడు
ఏకాకి విచారమే ముసురుకుంటుంది

ఈ రోజు మనకేం కావాలో
అదే పనివైపు జరుగుతాం
అనుకోకపోయినా

కొందరు కొన్ని పనుల్లో
ఆరితేరివుంటారు
డబ్బుకు సంబంధం లేనివి
ఉదాహరణకి ఎదుటివాడి జీవితంలో కాలు పెట్టడం

స్నేహం ను గొప్ప వేషం లా
రక్తి కట్టించడం అలవాటైన విద్య కొందరికి
ఈర్ష్య ...ద్వేషం
కోపం...అహంకారం
అనేక వేషాలు ఒకేసారి వేయగల సత్తా
సరిపోను నిల్వ కలదు

ఇక

ఏది మనకు అనుకూలం కాకపోయినా
బోలెడు చింత జమా.

చింత చిగురించి చిగురించి
పూతై...కాతై
బీపీ నో.....సుగర్ నో
ఒంటి నిండా నింపాక...

ఇంకేముంది
గిలగిలబతుకు

.....
27-12-2013

అంతర్నివాసి


నువు వచ్చివెల్లాక
నువు తెచ్చిన రంగులచొక్కా ఊరుకోదు

పక్కన కూర్చొని
ఒక తరాన్ని పరిచయం చేస్తుంటే
మా తాత ఒకచేత్తో నడిపించిన
రోజు యాదికొచ్చింది

ఎక్కడికెక్కడికో నిన్నూ నన్నూ
మోసుకెల్లిన బతుకుదెరువు
బలమైనది

రక్తంలో లేని దూరం
రోడ్ల మీద కొలతకు చిక్కదు

అనేక వస్తువల మధ్య
వాటి నీడల నిభందనల మధ్య
నొచ్చుకుంటూ పోతున్న శ్వాసకి
కలయిక కొంత ఊరట

భూమి దరిదాపుల
నువ్వున్నావన్న ధ్యాస కూడా
నులివెచ్చని భాగ్యం

.....
24-12-2013

బతికిన ముద్రలు



ఎప్పటికైనా
ఒకే ఒక రోజైనా
బాగా పండుతుంది
కన్నీటి వలయం మధ్య

రక్తం కూడా
ఎర్రమట్టి నీడల్ని పూసుకొని
చల్లబడుతుంది

గోపురాలు కట్టుకోలేని
రాల్లురప్పలు
పసిపసి పాదాల కింద
ముసిముసిగా నవ్వుతాయి

ఒక్కరోజైనా
నీ వెంట పడి
ఎర్రెర్రటి ఎండ గొడుగును పడుతుంది

అడుగడుగున దాగిన
కాంతులు
రాగాలై ఎగురుతాయి

విచ్చుకున్న సమయంచుట్టూ
తేనె చుక్కలు
ముసురుకుంటాయి

ఎప్పటికైనా
ఒక్కరోజైనా
జడుసుకోని నీ పసిమనసు
ఆకుపచ్చని ఆకాశాన్ని హత్తుకుంటుంది

.....
26-12-2013

Friday, December 20, 2013

లోపలివాని నీడ



నిన్ను తలపించేది
మరోటి లేనప్పుడు
ఇక పోలికతో పనిలేదు

ఓ దయలేని మధ్యాహ్నం
అంతు తెలియని ఆకలి
మొత్తం నమిలేస్తున్నది


ఎర్రటెండ ఆకలిమీద పడి
భస్మమై పోతుంది


వెలుగును మించిన వెల్తురు కోసం
ప్రయత్నించడం వృథా

గుడెకింద తడి లేని చోట
విత్తనం మొలకెత్తదు

ఒంటరితనం కూడా
మోడుబారింది

జీవితమా...
నువు దుఃఖానివైతే చాలు
ఇక నెట్టుకు రావటం కష్టమేమీ కాదు.

.....
21-11-2013

? ? ?



పొద్దున లేస్తే అదే పని
పొద్దు దూకితే అదేపని
మధ్యలో కూడా ఎప్పుడు చేసేదే

ఇంత మాత్రం దానికి
రోజూ బతుకుతున్న పేరు

ఒకరు రోజు కూలి
ఒకరేమో నెల కూలి
కొందరి బతుకే కూలి
ఎట్లయుతేంది కూలి బతుకే

ఇంత మాత్రం దానికి
రోజూ బతుకుతున్న పేరు

జేబులో పైసలున్నోడు
జబర్దస్తిగ మాట్లాడ్తడు
కొంచెం తక్కువున్నోడు
నంగి నంగి మాట్లాడ్తడు
ఏమీ లేనోడు కూడా వుంటడు
వూరికే చూస్తుంటడు

ఇంత దానికి రోజూ
గొప్పగా బతుకుతున్న పేరు

ఎవ్వరి బతుకైనా
ఒక్కటే తీరుంది
పైకి చూడ మాత్రం
ఆస్మాన్ పరఖుంది

ఈ మాత్రం దానికి
? ? ?

...

తోచనివ్వనిది


ముడుచుకు పోయిన మనసు
పేరుకొనిపోయిన ప్రేమ
వాసన లేని వాసన

కాంతిని సృష్టించక పోయినా
అవసరమైనప్పుడు దారికి తెప్పించుకోగలగాలి

నీతిని దువ్వితే చాలు
మెత్తబడి చతికిల బడుతుంది
మళ్లీ లేమ్మన్న దాకా లేవదు

మంత్రజాలం ఏమీ వుండదు
మంత్రమే ఐనప్పుడు ...

కొన్ని సత్యాలు ప్రకాశ వంతంగా వెలిగినా
గుప్పెట్లో మూసినపుడు
నోరుమూసుకుంటాయి

ముందూ వెనుకా
ప్రశ్నలే నడిపిస్తుంటే
సుఖం పరుగు తీస్తుంది

జీవితం గమ్మత్తైన పాఠం గాను
పరీక్ష గానూ ఒకేసారి నిలబడుతుంది.
కొన్ని వయసుల్లో .

.....
27-11-2013.

బాలపౌరులు



మన పిల్లలు అదృష్ట వంతులు
ముప్పై ఏండ్లు దాటిందాకా కూడా
తల్లిదండ్రులు సంకనుండి దింపరు

సుప్రభాత సేవ,దేహశుధ్ధితో సహా
అన్నం కలిపి ఆహారనాళం లోకిి
సాగనంపుతారు

అదృష్ట వంతులు ఈ- పిల్లలు
కంట్లో నలుసెరుగరు
చూపు చుట్టూతా అమ్మానాన్నలు
దడికడతారు

నిజంగా అదృష్ట వంతులే...
అమ్మనాన్నలు
ఒకరికితెలియకుండా ఒకరు
ప్రేమను కొనిపెడతారు

వీపుకు బాంకును జమ చేస్తారు
ఒక నూతన వాహనంతో ఆశ్చర్య పరిచి జీవిస్తారు
"చిరంజీవ సుఖీభవ"

కాలం కలిసొస్తే
ఒకమేడకట్టి ...కాపురం చేసేలా
కనికట్టు కడతారు

చివరికి కూడా
ఈ -పిల్లలు అదృష్టం వెంట పడిపోతారు
అనాధ ఆశ్రమాల్లో అమ్మనాన్న కి
ఒక ఫోన్ కొడతారు.
టైం దొరక్క పోతే ఏకంగా
దింపుడు కల్లం దగ్గరే విమానం దింపుతారు.

.....
బాలల దినోత్సవాన్ని యువ పిల్లలకి శుభాకాంక్షల తో.

పొరల కింద...


ఇదీ మామూలుగానే
తెల్లారింది
నీ మనసులోనే ఏదో ఉంది
కొత్తనీ
పాతనీ

అదీ మామూలుగానే
పరుచుకుంటుంది
నీ మనసులోనే ఏదో ఉంది
దగ్గరనీ
దూరమనీ

ఏ క్షణమైనా ఒకేలా ఉంటుంది
ప్రేమగా
నీ మనసులోనే ఏదో ఉంది
ఎక్కువనీ
తక్కువనీ

.....

బై బై చెప్పే చేతులు



నిన్ను చూడటానికి వచ్చానా !
నా కళ్ళ భాషను
హత్తుకోకుండానే ఆనందం ప్రకటిస్తావ్

ఈ ఒక్క క్షణమే
మనసు మీదుగా
అన్ని మూసిన కిటికీలను తెరవలేక

నువ్వూ నేను చీకటికి తెలియం
చీకటైన నువ్వు తెలుసు స్పష్టంగానే

బేరలు చేడిపేస్తే మనం దగ్గరే
నీ చుట్టూ ఎన్నున్నాయో
నా చుట్టూ ఎన్నున్నాయో
ఎప్పుడు లెక్క కట్టాలె

దూరం నుండే చేతులూపుకుంటూ
గుండెను బలవంతంగా
జోకొట్టుకుంటున్నాం.

.....

Wednesday, December 4, 2013

మనకు అధీనం ఉండదు




అంతా బాగానే ఉంటుంది
ఆ క్షణమే ,పాట పల్లవి కాగానే
కరెంట్ పోతుంది


ప్రశ్నలు పెట్టె పోరుకు
పారిపోవటం తప్పని సర్డుబాటుగా తోస్తుంది


అంతా సవ్యంగా సాగటం కోసం
తిప్పలు ,తీర్ధ యాత్రలు

గుండె వెనకభాగపు గోడలన్నీ
మసిబారి బూజు నిండి నిలబడతాయి


మాసం మాసం ఉపవాసాలు
జీవితం మొత్తాన్ని హాయిగా ఉంచనపుడు
ఏంటీ తప్పని తంతని
లోపల్లోపల తంతూనే వుంటుంది


అంతా బాగానే ఉంటుంది
అనుకోకుండా చేరిన మిత్రుడి ముఖం
మన నవ్వుకు కంది పోతుంది
కొన్నేండ్ల దోస్తాన
దొవలు తప్పి చిక్కుకుంటుంది


కళ్ళ కింద జీవితం
నల్లని గీతాలుగా మిగులుతుంది
ఆశ్రమాల్లో వార్తలు వింటూ
వృద్ధాప్యం సెల్ ఫోన్లో కుంటుతుంది


అంతా బాగానే ఉంటుంది
జీవితం చెప్పే పాటం మాత్రం
ఎప్పుడూ అర్ధం కాని లెక్కలా
మనసు మూల మూల్గుతుంది .

     .....
4-12-2013

Monday, December 2, 2013

ఎట్లా కుదిరితే అట్లా బతకడమే




ఈ పూటకి అంచుకు వున్న
చింతకాయ పచ్చడి రుచిని చప్పరించడమే

ఎదుటివారి వెటకారంలో
భాగమైతే ఆనందించడమే.

ఎట్లా నడుస్తామో ...ఎదురవ్వడమే

వున్న స్థితిని హత్తుకోవటానికి
మనసుని మురిపించటమే

ఏదీ తప్పించుకోలేని దశని
నిశ్శబ్దం తోడుగా నింపుకోవడమే.

ఎట్లా అని అడగకుండా వుండటమే

దుప్పటి లేకపోతే
చలిని వణుకుతూ వుడికించడమే

చీకటిని చూడగల్గిన కళ్లకి
హృదయాన్ని ధారపోయటమే.

.....
20-11-2013

తడి తడి కాంతులు కళ్ళలో కలుసుకున్నపుడు


ఒక్కోసారి
ఒంటరి నిశ్శబ్దం కదులుకుంటూ
నిన్ను నాలోకి తోసి పోతుంది

ఆత్మలా హత్తుకున్నపుడు
తడిసి తడిసి వెన్నెల కురిసి
కాగితం పూల కొమ్మ కళ్ళు నింపుకుంది

నీ కోసమే ఇక్కడ
ఒక ప్రత్యేక మందిరం లాంటి పవిత్రాశయం
ఎదురు చూస్తున్నట్టుంది ...వెన్వెంటనే

నాడుల మీదుగా ,నాదంగా
ఎర్రెర్రని సూర్య కాంతిలో తేలుతున్న
హృదయం కనులలోకి తొంగి చూస్తుంది

ఏమో!
అభయమో! భయమో!
లేక రెండూ కలిసిన కౌగిలింతో ...

ఎవ్వరికీ తెలియనివ్వని
ఆ సమయాన్ని సేద తీర్చుకుంటున్న
జీవ ద్రవ్యపు అంతరకాంతి
పడవపిల్లలా అటూ ఇటూ

కొన్ని నీళ్ళు తాపి
గోడమీది పటం లో బిగిసిన దేవుడి మీద
నిలిచిన చూపును తట్టి
ఎవరొస్తారోనని తలుపుకు తగిలి ...

ఇంకాసేపు
నిన్నట్లాగే కణజాలం నిండా
పొదివి పట్టుకోలేని చేతకాని తనానికి
తలొగ్గి ,
నిను ఊపిరి తీయకుండా రెప్పల మధ్య అదిమి
కంఠం లో బిరడా బిగించి

మరో సారికి రప్పించుకునే మర్యాదకి
నమస్కరించి
అప్పుడప్పుడిలా వచ్చిపొమ్మని మాత్రమే...
వేడుకోగలిగి.

.....

సం ''దేహం''


ఊరికే ఉదయించడమొక్క 
సూర్యుడికే చేతనౌను 

పది నిమిషాలు మనసు నిలుపుకోలేక 
కలగాపులగపు అభిప్రాయాల మధ్య 
ఈ ప్రపంచాన్నే ఇరుకున పెట్టేస్తాం 

పారిపోవడం తెలుసు 
ఉన్న భావాల్లోంచి 
ఉన్న మూలల్లోంచి 
దగ్గరి మనుషుల్లోంచి 
కూలిపోతున్న ఊరినుంచి 

కొత్త లోకమొకటి 
తయారుగా కొన్నాళ్ళు నచ్చుతుంది 
తర్వాత, పిడికిలి లోకి 
లోకాన్ని కూర్చడం కోసం తంటాలు 

సౌందర్యాన్ని స్వీకరించడం వదిలేసి 
మెరుగులు దిద్దడం మొదలెడతాం 
అనాకారులం 

ఊరికే గమనించడమొక 
కాంతికి తెలుసు 

పోలికల కింద 
పీలికలు పీలికలై పోతం 
కనిపించి నంత వరకు 
కాలం కలిసొస్తే కబలింప సాహసిస్తాం 

జీవించినంత మేర 
బతకడానికొక గొప్ప సూత్రం కోసం 
వెతుకుతుంటాం 

.....
2-12-2013.

Saturday, April 6, 2013

ఏరోజుకారోజు



''నేనంతే ''అంటాను 
కాదేమోనన్న సంశయం 
నువ్వు చెప్పకుండానే 
ముఖ కండరాలు ముక్కలు చెక్కలౌతాయి


వేపపూత ప్రేమని 
ఏ గాలీ దయ తలచదు 


ఛాతీ మధ్య దుఃఖం లో 
అన్నీ మసౌతాయి పోనీ భస్మమౌతాయి 


నడక కూడా నమ్మకం లేకుండా 
వెంట పడుతుంటే నువ్వు మాత్రం ఏంచేస్తావ్ 


ఐనా 
ఒక బాధని ధ్యానించు కుంటూ 
నీ అర్ధం లో ప్రేమించుకుంటూ 
బతకడం గొప్పే నని నిశ్చయించు కున్నాక 
ఇక మిగిలిన ఆలోచనలకి 
ఆయుష్షు తక్కువే 


సరే 
నీకు మాట్లాడాలన్పించినపుడు
ఓ మిస్స్డ్డ్ డ్ కాల్ మీద నమ్మకముంచు 

          .....

Thursday, April 4, 2013

ఎరుక 1



తన్మాత్రలు లేవో 
తదర్ధాలు లేవో 
మూసిన ప్రార్ధనల వేళ
దారులు కనిపించ కుంటే మాత్రం 
నువ్వొక్కడివీ వస్తే వస్తావు 


మాటల నాడులు తెగినాయో 
తదర్దాల శరీరాలు చితికాయో 
రెండో దారి లేని కాలం వెంట 
రాతలు పులకరించకుంటే మాత్రం 
రావాలనుకుంటే వస్తావు 


కనుపాపల నక్షత్రాలు రాలాయో 
తద్దీపపు వెలుగులు కుమిలాయో 
హృదయం గడియ మూసే వేళ 
వేచిన తరువులు వీయకుంటే మాత్రం 
నువ్వొక్కడివీ,నేనెక్కడికీ పోనని 


వస్తే వస్తావు 
కడుపారా.

    .....

Wednesday, April 3, 2013

ఆత్మవెలది 50


తపనలు ఒంటరివే 
నీవు కలియక పోతే 


రాత్రి కూడా ఒంటరిదే 
వెన్నెల వెంట లేకపోతే 


నీ ఆలోచన లేకపోతే 
ప్రేమ ఒంటరిదే 


ఈ మసక లోకం 
ఎందుకనో?????
ప్రియురాలా...!
మన భాషకు చిక్కనే చిక్కదు.

          .....

ఆత్మ వెలది 49


కూర్చున్న చోట 
కుప్పలు గా కలలు రాలాయి 


వెలుతురు కింద 
ఒకటే నీడ పడింది 


చూపులు కలిసి 
చుక్కల్ని దింపాయి 


ఈ మసక లోకం 
ఏదీ ఏరుకోదు 
ప్రియురాలా...!
ఇద్దరి చేతుల్లో ఏముందో పరులకు తెలియదు .

        .....

ఆట వెలది 48



దుఃఖం రుచి తెలుస్తుంది 
ప్రేమించడం మొదలైతే 


త్యాగం గురించి తెలిసేది 
ఆనందించడం మొదలైతే 


అన్నీ పోగుట్టుకున్నాక 
జీవితం తెలుస్తుంది 


ఈ మసక లోకం 
ఎప్పటికీ నమ్మక పోయినా సరే 
ప్రియురాలా ...!
కొన్ని నిజాలు మనవెంటే వుంటాయి .

         .....


ఇట్లా అవుతుందని తెలియదు



నీకు పరదాలుంటాయి ,తొంగిచూసే 
సమ్మోహ సరదాలుంటాయి 


నువ్వు నాభి నుండి రావచ్చు 
నాలుక నుండి పేలవచ్చు 


నిజం చిలకొచ్చు 
ఎవరో నమ్మక పోవచ్చు 


అబద్దం అందరికీ నచ్చొచ్చు 
నిప్పులు కొందరినే కాల్చొచ్చు 


అందరికీ భిన్నం కాదు 
అంతా శేషం రాదు 


ప్రయాణం ఆగదు 
ప్రపంచానికి దిక్కుండదు 


          .....

Tuesday, April 2, 2013

కొంత



బాల్యం కొంత  
యా..యా...యవ్వనం కొంత 
వణుకు వార్ధక్యం కొంత 
అనుభవం కొంత 


బంధం కొంత 
స్నేహం కొంత 
ప్రేమ కొంత 
దుఃఖం కొంత 


చదువు కొంతే 
మెలుకువ కొంత 
జ్ఞానం కొంతే 
వాసన కొంత 


అసలు జీవితం?

     .....

Sunday, March 31, 2013

పుట్టుక



కొన్ని ప్రశ్నలతో పుట్టినందుకు 
అవెప్పుడూ నాతో పాటే 
పెరిగి ,ఎప్పటికప్పుడు ప్రశ్నిస్తాయి 


ఒక్కోసారి అవి నా ముందు 
పరుగెడతాయి 
నిద్రలో పక్కకు తిరిగితే 
ఒత్తుకుపోతాయి 


కళల మీద రాళ్ళు వేస్తాయి 
మెలకువకు రాగానే 
వ్యంగ్యంగా వెక్కిరిస్తాయి 


ఎప్పటికీ ఓ దుఃఖం 
ఈ ప్రశ్నలకు నాకు మధ్య 
సంధి చేస్తుంది 


ఈ శరీరం చుట్టూ అల్లుకున్న 
అనేక వలల్ని 
తెంపుకోవాలని చేసే ఏ ప్రయత్నము 
సఫలం కాకుండా ఈ ప్రశ్నలు 
అడ్డం తిరిగుతాయి 


నా నవ్వుల వెనక 
గుచ్చుకునే కొన్ని ప్రశ్నలు 
ఎప్పుడూ రగులుతూనే ఉంటాయి.

             .....

Saturday, March 30, 2013

ఇంకా



ఐనా 
"ప్రేమ రెప రెప లాడుతూనే ఉందా?" అడిగాను 

"దుఃఖం దూరం కాలేదుగా "అన్నది తను 

మళ్ళీ తనే 
"దుఃఖం తో పదిలమైన ప్రేమకు 
కాలంతో,అవయవాలతో పని లేదు"


మిగిలిన సంభాషణ సిగ్గుతో 
మౌనంలో లీనమైంది.

       .....

అయినా వెళ్లవు...



నువ్విలాగే వెంటాడతావ్
చెప్పిందే చెప్పి 
మొదటిది చివరికి వేసి 
చివరిది మధ్యకి చేర్చి 
తిరగేసి తిప్పేసి ...


ముఖం లోని ముడతల మధ్య 
కములుతున్న రక్తం చుక్కలు కనిపించవు 
చెమట చేతికి చిక్కిన క్షణాల్ని 
సేద తీర్చుకునే యోగ్యత వుండెందుకో ...


ప్రశ్నల్ని మోహించుకుంటూ 
ప్రశ్నల్ని ప్రోగు చేసుకుంటూ 
ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నల్ని పేర్చుకుంటూ 
వాలిన వసంతాలు 
ఎండిన కాలువలు 
పండుబారిన ప్రయాణాలు 


నేనెక్కడికి పోతానో?
నువ్వెందుకు?


అద్దం గురించే అర్ధం కాక 
ఒంటరినై పోతున్న నన్ను 
అందులో కనిపించని దాని 
నాట్యాన్ని చూసి గర్వించమంటావ్


నువ్వెప్పుడూ ఇంతే 
నా వెంట పడితే పడ్డావ్ 
నా నిద్రని ,
కలల్ని 
వొదులొదులు జ్ఞానాన్ని 
పేరుకుపోతున్న దుఃఖాన్ని...

ప్లీజ్ 
వదిలివెళ్ళు 

ఎన్నో భరించలేని 
భస్మ క్షణాల్ని వదిలి వెళ్ళు .

      .....

Thursday, March 28, 2013

పునర్జన్మ ప్రయత్నం



మళ్ళీ పరిచయం చేసుకుందాం 
కొత్తగా నడక మొదలుపెడితే బాగుండునని...


ఇప్పటికే వచ్చిన దారి మనల 
ఆహ్లాదంగా ఆహ్వానించినా పట్టించుకోని 
నిర్దయులం.


అయినా సరే
ఏ సలహాలు సహాయపడకుండా 
ఎవరూ ఉపోద్ఘతాలతో 
ఉపమాన రసాలతో అలంకరించకుండా 


ఉన్నదున్నట్టుగా 


౩జి లో ,౩డి లో ప్రయాస పోకడల్ని 
పోగొట్టుకొని 


నిమ్మళంగా 


కళ్ళని మనసుని మాత్రమే కష్టపెట్టకుండా 
ప్రతిబింబాలకి పరవశించినట్టు 


పాలు చిట్లి పోకుండునట్లు 
ఏ పక్క చూసినా వెన్నెలే కలిసినట్టు 


సితాకోకల సందడిలా 
పుప్పొడి ఘుమ ఘుమ లకి 
సారధ్యం వహించుకుంటూ 


గడ్డి పరకల నిగ నిగలతో 


నిద్రలోని పసిపాప నవ్విన పరిమళపు నిశ్శబ్దం లా 


మనం మళ్ళీ 
దేహాత్మలను పిసికి 
ఒకే మొక్కలా ...
చిగుళ్ళని వెలిగిద్దాం 
వేళ్ళని బతికిద్దాం .


        .....



మనిషికాక



దేనికోసమో నాలుగు దిక్కుల్ని
నమ్మలేని దిగులు

పొర్లినంత మేరా ఒత్తిడికి
నలిగిన వెన్నెల గమనానికి రాదు

రసం రుచించని రక్తికి
రంగులపూత

అపోహ సొంతమే
దురూహా సొంతమే

అజ్ఞానపు బాధలో గుమికూడి
ఎగపడతాయి

మేధస్సు కున్న అన్ని లక్షణాలు
తెలుసుకునే వీలులేదు

చిలక ప్రాణం ఎక్కడో
దానికీ తెలియదు

ఒక లెఖ్ఖ కోసమే
కాలం అక్కరకొస్తుంది.


.....
28-3-2013.

Wednesday, March 27, 2013

ఎప్పుడో తెలియదు


ఎన్ననుకొని ఏం లాభం

కోమలమైన కాంతి
కోరికల్ని కోసుకుంటూ పోతుంది

పచ్చని చిలుకల పాటకి
గాలి కూడా తట్టుకోదు

ఎదురుచూసే ఆత్మలకి
వసంతం రాక మాననైతే మానదు

ముహూర్తం దాగివుండే
కలశం మూతతీయాలి

ఊరిచ్చి ఊరిచ్చి
సమయాన్ని కూడా ఆశ్చర్య పరచాలి

అప్పుడే కొత్తగా
ఊపిరితో స్నేహం చేయవచ్చు.

.....
27-3-2013.

Sunday, March 24, 2013

ఐదో బాధ


ఎందుకోగాని
 ...కోలుకోనివ్వవు 

కొన్ని కోసుల దూరాన 
వుండి కుడా కోసేస్తావు 
మర్మం చిక్కని మాయ 


పాటల కింద కళ్ళు మూసుకుంటాను 
ప్రత్యక్షమయ్యేది నువ్వే 
పరవశించడానికి ఏముంది?
ఫై ఫై కాగితాల రాతల మీది చెత్త 
చికెన్ తీసిన స్కిన్ కంపు ఈకల కలవరింపు 
నువ్వెక్కడో......
నిద్ర ముసురుకున్న వొడిలో 
చొంగల రాత్రి 
ఇక పోలేక పోలేక ఒలికిన చుక్కలు 
అదే మీ భాషలో నక్షత్రాలు 

ఛీ....థూ....
బతుకును తిట్టాలో 
మనసును తిట్టాలో 
తెలియని సందిగ్ధ లంపటం 
రెండు ఇంచుమించు ఒకటే అర్ధమా 
ఐతే కానీ 

బండ జారుతుంది 
అమ్మో పగిలిపోయే అద్దం 
పగలకోసే ప్రతిబింబం 
పెంట కుప్పలో కోళ్ళ గోళ్ల కెలగింత 
గిలిగింతల పులకింతల 
పెచ్చులూడిన ఫంగస్ జిల 


జీవితాలు కొన్ని 
వెన్నెల్లా మెరిసిపోతాయట 
ఏమో?

చీకటే ఎవడ్నీ ఏమీ అనదు 
ఏడ్చినా ఎవడికీ కనపడదు

        ..... 




Friday, March 22, 2013

నాలుగు


           
ఎదురుచూస్తున్నాను 
ఈ రోజు ఎవరు పుచ్చిన గుండెల్ని 
మోసుకొస్తారో తెలీదు 


ఎవరు భారీ సుతి మెత్తని గునపాల్ని 
సిద్ధం చేసుకొస్తారో తెలీదు 


ఎవరు కణకణ మనే మెసేజీల్ని
ప్రశ్నలు ప్రశ్నలు గా అల్లిన 
చెయిసంచీ లోంచి విసురుతారో తెలీదు 


ఎన్నిసార్లు పక్కనుండి పలకరించకుండా పోయిన 
హితులు ,చూసీ చూడనట్టు 
నటిస్తూ జీవించి నట్టు 
కనబడగానే కమిలినట్టు...


తెలుసుకున్న నిజాయితీ మనసు 
ఎవరి గాయాల్నీ చిన్న బుచ్చక 
శుభ్ర మర్యాదల్నీ వడ్డిస్తూ 
నీతి నీతి రోజుల్ని వెంట తిప్పక తప్పేటట్టులేదు 


అంతా సిద్ధం 
పొద్దున్నే, రాత్రి దిగుళ్ళు 
నిన్నటి పగుళ్ళు పూడుకున్నాక 
కొంత కొంత మిగిలిన పచ్చిపుండును వూది వూది 
ఎండిన దాని మీద దుమ్ము చేరకుండా 
సామెత కప్పుకొని 
ముఖం మీద సుఖనవ్వును పులుముకొని 
రేడియో పాట సేద తీర్పుకు కుదుటపడి.


ఎలాగైనా బరువు లాగక తప్పదు 
దీవించే వారికోసమే బతుకని 
మన నొసటన రాసిలేదు కాబట్టి 
శపించే మిత్రులు ,
వ్యంగ్యంగా ఓ రాయి విసిరినంత మాత్రాన 
అజ్ఞానం బాధని మేల్కొల్పడమెందుకని 
నిమ్మళంగా కాలువ కడుక్కొని 
కాళ్ళు కడుక్కొని, కొత్త నడక 
సూర్యునితో పాటు మొదలు.

              .....

మూడు




లేత పసుపు ఎండ
పొద్దు పొద్దున్నేపలకరిస్తున్నప్పుడు
పిచ్చుకలు,మైనాలు,గువ్వలు
బావి తొర్రల్లో బుర్రున ఎగురుతూ
టపటప రెక్కల్ని గాలికి తాడిస్తూ
వాయిద్య కారులంతా వాకిట్లోకోచ్చినట్టు...

కచేరీ వింటున్న వెడురుకొమ్మల నుండి
కిందికి పాకిన లతలు,గూడూచి తీగలు
పసి మెత్తని చేతులూపి
ప్రతి రోజును ఒకేలా స్వాగతించే నేర్పును
ఏరోజుకారోజు జీవించే సొగసు ను పరిచయం చేస్తున్నట్టు.

ఎవరి స్వభావాన్నో చర్చకు ముందుకు లాక్కొని
తినే తిండిని,తాగే ద్రవాన్ని కలుషితం చేసుకుంటూ
నీవి నావి
నిజాలో అబద్దాలో
విన్నవో ,వినలేనివో
కలగాపులగంగా కుప్పపోసుకున్న అనుమానాల్ని
కెలికి కెలికి
కుల్లుకుంటున్న ,వాసన ముసురుకుంటున్న
పదార్ధ జ్ఞానాన్ని
పదేపదే నవ్వుల్లోకి ,నరాలలోకి వొంపుకొని.....

ఏ రోజూ పక్షిలానో
జంతువు లానో
పచ్చనాకు లానో
జీవించలేని భాగ్యానికి
తలదించుకుంటూ.

.....
22-3-2013.

Thursday, March 21, 2013

రెండు



ఎక్కడో పోగొట్టుకుంటాం .వెతుకుతూ ఉంటాం.పాత పాత పుస్తకాల
వెలిసిన కాగితాల కువకువల్లో
రాలిన ముత్యాల వాసన వసంతాలలో
గజ్జెల ఘల్లు ఘల్లు కాలువనీటి హోరు కాంతిలో.

ఎక్కడో దారి తప్పుతాం.పురాతన రహస్య రాతి చెక్కడాల మీద
దుమ్ముగా రాలిపోతాం.
గట్టిగా ఊపిన గాలి కోసల వేలాడిన
పూల సువాసనలా తెగిపోతాం.

ఏదో కల లేపిన నిద్రని వేడుకుంటాం.ఎప్పటికీ వేడుక చేయని
ఉదార భారాన్ని ప్రయత్నించి ప్రయత్నించి,
మనసుమీది దూది కలతను
విసుగ్గా వదిలి తలుపేసుకుంటాం.

ఎప్పుడూ దేని కోసమో ఎదురు చూస్తుంటాం .పచ్చని వాగు నీటి
పరకల గెంతులా ఊరేగుతూ ,
ఆశ్చర్యం అణువణువునీ ప్రియంగా తడుముకుంటూ
పసి లేత చూపులా కాలాన్ని కౌగిలించుకుంటూ .

.....
20-3-2013.

పద్యం ౧



అనంతంగా ప్రవహిస్తున్న మనుషుల గురించి కొత్త ఏమీ లేదు.
అన్ని మూలలూ తడిమిన పెద్దలు కావ్య చరిత్రలై ....నిక్షిప్తమై.

బతకడం గురించిన బాధ లేదు.బతుకే బతికిస్తుంది.

నడుస్తున్నపుడు ఏదో ఓ మూల పచ్చని చెట్టు పుష్పించిన వాసన
పసిగడుతుంది.పట్టించుకోకుండా పరుగు తీస్తావు.
అదే కోల్పోయేది.

నీడగా వెంట పడుతున్న సూక్ష్మ నిశ్శబ్దాన్ని పట్టించు కోవు.
అదే జారిపోయేది.

పరుగెడు తున్నపుడు మీదుగా ఆకాలం తీపి గాలుల కాంతి
ప్రవహిస్తుంది.గమనించకుండా పరుగు తీస్తావు.
అదే సంపాదించలేనిది.

.....
20.3.2013.

Tuesday, March 19, 2013

అజ్ఞానం 5



ఏదీ నిన్ను కోరి వెంటపడదు 

సంపదల కొలమానం 
ఆనందపు కోలాహలం
అదృష్టపు పాచికలు 
దురదృష్టపు గ్రహపాటు 
మెచ్చుకోలు నటన 
ఏవీ నిన్ను కోరి అనుసరించవు


నీ భాషకి నువ్వు  సలహాదారువి 
నీ మనసుకు నువ్వు ప్రత్యక్ష సాక్షి 


సందు తిరిగింతర్వాత 
నువ్వు నవ్వుకుంటూ పోతావు 
ఇక్కడ వదిలిన విషయాలు కూడా 
అలాగే నవ్విస్తాయి 

ఏవీ నిన్నే కోరి వ్యతిరేకించవు 
ప్రియమైన ప్రేమ 
ఆత్మీయ స్పర్శ 
నిష్కల్మష భవిష్యత్తు 
చింతపండు లా బంగారం 
పట్టుబట్టు పట్టుబట్టలు 


నీ కోపం తయారీదారువు నువ్వే 
నీ భావాల మూల భూమి నువ్వే 


నా వెంట రమ్మనే వాళ్ళెవరూ వుండరు 
నీకు దిశానిర్దేశం కోరుకోవటమే భ్రమ 
నిన్ను అనుసరించే వాల్లుండాలనుకోవటం 
పెచ్చు భ్రమ 


కుండలో కలిగింది తింటే 
ఆకలికి కూడా మర్యాద 
లేనిది లేదని కుండని నిందిస్తే 
జీవితానికి అమర్యాద .

         .....
19-3-2013


Sunday, February 17, 2013

కృతజ్ఞతలు ....రాళ్ళు రప్పలు,సువాసనల ప్రేమలు



నన్నొక సారి  కలకలంలా 
కనుక్కున్నందుకు 


నా కిరణాల వేళ్ళకి 
పూలు పుట్టిన్చినందుకు 
ఆ గాలుల తడిసిన శరీరాలు 
మానని పాటలు 
చెక్కుకునేలా చేసినందుకు


తేనె కుండీలో మునిగిన పదాల్ని  
నా శరీరం మీద 
ఏరినందుకు 


ఖాళీ మట్టి కుండలో 
మిగిలిన శూన్యాన్ని 
అక్షరాల తో ఆడించినందుకు 


నా ఊరి కల్లెడ వాగులో 
ఎండిపోయిన నత్తగుల్లని 
పట్టుకొచ్చి నందుకు 


ముక్కలు ముక్కలైన దుఃఖాన్ని  
ఒకచోట చేర్చి 
నా వీపు మీద అంటిచ్చినందుకు 


రంధ్రాలలోంచి కారిపోతున్న 
కాలాన్ని రంగరించి 
చుక్కలు చుక్కలు గా చప్పరించమని 
నోటికి మురిపిచ్చినందుకు 


సెగలు సెగలౌతున్న రక్తాన్ని 
వెన్నతో తడిపి 
పేగుల్లోకి ఎక్కించినందుకు 


కనరాని తోవల్ని
దారికాచి బిగవట్టి 
నా కాల్లముందర పరిచినందుకు 


నన్నొక సారి 
కన్నీళ్ళలా కన్నందుకు.


      .....


Saturday, February 16, 2013

తెలియనితనం వెంట



వెలిగించ లేని సమయాలు 
దగ్గరనుండే వెళ్ళిపోతాయి 
ఒక దాపు దొరకక 
గీసే చిత్రం దారి తప్పుతుంది 


అనాధ ఎవరో తెలియని 
మనసు 


పనీ పాటల సాయంత్రాలు 
చెమట గాలుల మీదుగా కరిగిపోతాయి 
ఈరోజోక ప్రశ్న 
రేపటికి సమాధానం తయారు కాలేదు 


నడక తెలియని వారే 
అందరూ నడుస్తూ వుంటారు 


చేతులు కలుస్తూ వుంటాయి 
కాళ్ళు విడి పోతుంటాయి 
జీవితం పెనవేసుకునే 
మర్మం 
అంతుపట్టక ముందే 
క్యూ పెరుగుతూనే వుంటుంది 


ఏదీ తెలుసుకోకుండానే 
కథ నిద్ర పోతుంది .

       .....

Friday, February 8, 2013

చలిమంచు జలపాతం లో.....




మంచు మఖమల్ మనసు మీద 
నడిచి రా...!


ఇక్కడ ఆకాశం విరిసి
ప్రవహించిన గాలులు 
నింపుకున్న నేరేడు ,చింత వేప సోయగాలు 
నిలువెల్లా మీటడానికి  
నీ నాద శరీరం సిద్ధమేనా...!


పక్షులు నేర్చుకున్న రాగాల 
పరవశం నీకోసం 
గుప్పెట్లో పట్టి ఉంచుకున్నాయి.


చలిగింతలు 
మాటు కాస్తున్నాయి 


పండు ఊహల సవ్వడి 
వినటానికి 
చిటారు కొమ్మల చిలిపి చిగురాకులు 
నిశ్శబ్దంగా ...
చూపుల్ని భద్రపరిచాయి.


వేకువలో జారిపోయే 
ఈ పచ్చని వెన్నెల తాగగలిగితే 
అమరత్వం దగ్గరగా జరుగుతుంది.


గుండెని భద్రంగా 
అమలినంగా పట్టుకొని రా...!


ఒలకని సౌందర్యసత్త్వం 
నిండుగా నింపుకొని పొదువు...


          .....

Thursday, February 7, 2013

కాలం వెంట ...3



కలలు తీరని అలలు
ఊగిసలాటలు ఆపవు

తడి పాదాలు చూసుకుంటూ
నడుచుకుంటూ .....
ఆలోచన్లు అవయవాల్ని
ఒదిలేస్తాయి

నిశ్శబ్ధం చుట్టుపక్కల
ఒక సవ్వడి గర్వంగా పొడుచు కొస్తుంది

అలల్లేని మహా సముద్రాన్ని
గల గల పారుకుంటూ
మీటుకుంటూ....
కౌగిలిలో కలిసి పోతావు

సమయం ఇంకిపోతుంది

అటూ ఇటూ సూర్యుడు
కొంత ఆశని కలుపుతుంటాడు

సొందర్యానికి
సవరణ మొదలౌతుంది
బొట్టు బొట్టు గా
ఆకాశం కరిగి పోతుంది .

.....
19.1.2013.

కాలం వెంట...2

 

సముద్రం నీ కాళ్ళు 
కడుగుతున్నపుడు 

ఆకాశం నీలం అలలై
వాలుతున్నపుడు 

మనుషులు తమ ఆకారాల్ని విడవకుండా 
పరవశించి పొతున్నపుడు 

దిక్కులు కరిగి పోయి 
కన్నీటి బిందువులో ఇంకిపోయినపుడు 

తడిసి పోతున్న రాళ్ళూ రప్పలు 
పులకిస్తున్న గుట్టలు గుండ్లు 
నిశ్శబ్దరాగాల్ని ఆలపిస్తున్నపుడు 

మంచు చలిముత్యాల్లా 
స్పర్శిస్తున్నప్పుడు 

వెగటు దాపరికాల మేకప్ తొలగి 
గులక రాల్లై గుచ్చుకునేటప్పుడు 

నడకలు కనుపాపల్ని 
అనుకరించనప్పుడు 

పసిపాప బుడి బుడి పాదాల ఒత్తిడి దుఃఖం 
నీ గుండె మీద కదులుతున్నపుడు 

ఆనందుడా...!
దోసిలి పట్టి వినమ్రంగా 
జీవితం ముందు మోకరిల్లడమే.

.....
16.1.2013.

DR. GURUSWAMY PULIPATI .

Thursday, January 24, 2013

నీడల ముఖం


పూరి గుడిసెలో వున్నా 
నగరాల గోడల్లో వున్నా 
నువ్వు నువ్వే 


ఆకాశం అందదు  
భూమి వదలదు 
మసిపూసిన దుప్పటి 
కాలం తగిలి 
మాసిపోక మానదు 


చాతీ మీది 
గర్వం కనిపించక పోయినా 
మనసు లోని బిలాలు 
కప్పబడి కనిపించినా 
నువ్వు నువ్వే 


అగ్గిని పట్టుకోవాలంటే 
చేతులు వదులుకోక తప్పదు 
దిశలు తిరిగిన కాళ్ళు 
దిగుల్లో దిగబడక తప్పదు 


నగిషీలు చెక్కిన 
నటనలు కప్పుకున్నా 
నమ్మలేని నవ్వుల్నీ 
పూతగా అంటించు కున్నా 
నువ్వు నువ్వే 


తూరుపును పిడికిలిలో 
మూయలేవు 
వెన్నెల మీద 
చీకటి విసరలేవు 


తరాల చరిత్రని 
మాసికలు చేసి అలంకరించినా 
ఆ నాటి నేతి వాసన తెచ్చిన 
మాంత్రికుడిగా అవతరించినా 
నువ్వు నువ్వే 


జ్ఞాన రంద్రానివి 
అమావాస్య శిఖవి 


     .....     
24.1.2013.

Tuesday, January 22, 2013

కాలం వెంట ...


ఎవరూ కాజేయని
విలువలకి సెలవుండదు

ఎటో వెళ్ళిపోతూ
కొన్ని కుంగి పోయే సమయాల్ని
నిమురుకుంటూ
పరువపు వాక్యాల తోడుగా
నీక్కావాల్సిన పూలని
కంటి మైదానం లో పూయించు కుంటావు

ఎడారులను నిమురుకుంటూ
ఎవరూ కొలువని
భూదేవత కట్టమీది ఉగ్ర రూపాన్ని
నీ తడి నెత్తురుతో
ఆరబోసుకుంటావు

నీ లోపల ప్రవహించే
గాలి దుమారాన్ని
వృధాగా ఎగిరిపోకుండా
కాసేపు నీ తల రంధ్రాలను మూసిపెట్టు

గాలి పటం ఆనందమై
విహరిస్తున్నది
ముళ్ళ కనుమలు కొలువు దీరాయి గురువా!
పైలం.

.....
15.1.2013

DR GURUSWAMY PULIPATI

గింగారం



నువ్వు
నేను
ఆకాశాన పూసిన పువ్వు
ఒకేలా ఉంటాం
ఉన్నదున్నట్టుగా ఉంటాం

ఏమనుకుంటారోనని
రాత్రికి రాత్రి లేచి
మెరిసి పోలేం
నిద్ర పోయినా నిగనిగలాడటమే
మన బలం

ఆశలకి ఊత కర్రనిచ్చి
నడిపిస్తాం ---
అందాలు విరిగి పోకుండా
అద్దాల్ని ముద్దాడతాం

కలలకి కోరికలై
యవ్వనాన్ని మోసుకొస్తాం
తృప్తిని దాపుగా వుంచి
ఈ రోజుని వెలిగిస్తాం

పాటలు పాడతాం
ఉన్నంతసేపు
మెరుపుల్ని కురుస్తాం
బతికున్నంత సేపు.

.....

గింగారం ..బంగారం కి సమానంగా ఉపయోగించే రోల్డ్ గోల్డ్ కి సమానార్ధకంగా వాడాను.

DR GURUSWAMY PULIPATI

13.1.2013.

Thursday, January 10, 2013

స్మైల్ ప్లీజ్


దేన్నీ జయించలే౦ హృద్యంగా ,లాలిమగా ....
అనుకుంటాం గాని 
అన్నీ ఉన్నంత వరకు 
చమక్కున మెరిసి పోయేవే...నక్షత్రా లొక్కటేనా...
రాత్రి పగలు కూడా 
నీ సంచీ లోంచి జారి పడ్డ వస్తువులా ...
పోతున్నా గమనించే సిద్ధత్వం 
ఇంకా నరాల్లో ఇమడక 
పసితనపు పోర్లాటగా 
లోపలికి బయటకి విరుచుకు పడుతున్న 
ఆవేశాల మధ్య 
నీ వైపుకి నావైపుకి 
తిరిగి తిరిగి కూలుతున్న 
ఆక్రోశాల చీదరింపుల నిగారింపు ల 
పురాతన ఖాళీ పగిలిన తవ్వకాల జ్ఞాపకాల చిరుగుల మధ్య 
రవ్వంత హత్తుకోలేని  కారుణ్యానికి
మసి పూసి మూతి మూసి శ్వాస మూసి 
గల గల నవ్వుల్నీ మీసం కింది మూతిలో ముంచేసి 
తే న్చి
పొట్ట నిమురుకొని 
ఇన్ని కాలాలు బతికామని 
కొవ్వొత్తులు బలి చేసి 
మెత్తటి మాధుర్యాల భ్రమరాలు కోసి 
పంచుకుంటూ గింజుకుంటూ నటించుకుంటూ
పెరిగామో తరిగామో లెక్కతేలని మత్తులో 
కాలాన్ని కరిచి కక్కి 
విశ్వాసాల్ని కామసాక్షిగా నిందించి 
బర బారా లాక్కెళ్ళి 
గొంతులో కుక్కి తాళం  వెయ్ ....


నవ్వొచ్చుగా ...ఫోటో కోసం 


జీవితం ఎప్పుడూ నిలుపుకోదనే 
నిలుపుకోలేవనే.

     .....

దేవి స్తోత్రం



నా బంగారు కాంతి పుంజమా 
నా హృదయావరణానివి 


నా లో గొంతుక 
నా పుప్పొడి తపనవి 


నా హోయల కుంచె 
నా ఒకే ఒక రసానివి 


నా చిగురాకు గానమా 
నా తడిసిన కలవి 


నా వీణా దేహమా 
నా పెదాల నగ్నానివి 


నా అజ్ఞాత కేంద్రకమా 
నా నమ్మలేని కలవి 


నా దుఃఖపు కవచమా 
నా నరాలలోని చందమామవి 


నా నవ్వుల విష్ణు కాంతమా 
నా అందపు వెలుతురివి 


నా సొగసుల కిరీటమా 
నా సెలయేటి పరువానివి 


నా చెమ్మగిల్లిన నయనమా 
నా పగటి కాంతి పుడకవి 


నా ఉద్రేక ప్రదాతా 
నా ఆవేశ నాశనివి 


నా గుభాలించిన వెన్నెలా 
నా మట్టి సంతకానివి 


ప్రకృతి కాంతా !
జయము !జయము!!


     .....