కరెంటు పురుగు

ఎక్కడున్నవోనని 
నిదుర పట్టని క్షణాలకు 
నచ్చచెప్పి 
ఖాళీ సంచి లో కడుపు నింపుకొని 


చీకటి మైదానాల మీదుగా 
మనుషుల విసర్జనాల 
నగ్నత్వాన్ని పీల్చుకుంటూ 
రైలు టాయిలెట్స్ పక్కన నక్కి 


రెక్కలొచ్చిన ఆత్రుతని 
దొర్లించుకుంటూ 
నీటితీరాన
తడిసిన పాదాలు తాకి
అచ్చోత్తుకున్న ఇసుక చాతీ మీద
కదిలి  




ఎక్కడున్నవోనని 
విశ్రమిస్తున్న 
గుడి మెట్లని లేపి 
ముచ్చట్లలో నింపి 
ఉదయ స్తోత్రాల తాకిడికి వణికి 
పసుపు కుంకుమల శోభను మోసుకొని 


నగరాల నాడుల మెలికల్నిదాటి 
కోటల మీదుగా పాకి 
పురాతన ఊడల మీదుగా ఊగి ఊగి 
కాలపు రహస్య జ్ఞానంపై పొర్లాడుతూ 


మళ్లీ మళ్లీ 
చీకటిని రోజూ కోలుకోమని 
వెలుగును ఆరబోకని 


ఆకు చివర్లనుండి రాలుకుంటూ 
పాటల తన్మయం లోకి చొచ్చుకొని 
పక్షుల కువ కువల హత్తుకొని 
గాలితపనలతో కలిసి 
ఎగిరెగిరి పారి, ఈది  


ఎక్కడ ఎక్కడ 
ఎక్కడున్నవోనని 


      *****