వంగిన నడుము

పచ్చని చెట్టు 
జీవితకాలం ఎదగడానికి 
ఎన్ని కాలాల్ని పుష్పించాలి 
ఎన్ని ఉరుములకి 
గుండె మోగించాలి ?


గుర్రుగా లేచిన 
దురదృష్టం మాస్టారు ముందర 
ఎన్ని సార్లు 
చేతులు చాచి నిలబడాలి ?


గండు చీమల బారు 
పాకినంత మేరా 
ఆకుపచ్చ పచ్చ బొట్టులా 
ఉబికి తేలిన రక్తనాళాలు 


ఎండలకి వానలకి 
కన్నీటి చర్మాన్ని కప్పుకుంటూనే
సాగిస్తున్న నడక 
దివ్య యాత్ర .


అన్నమై ఉడికి 
రుచిని నింపుకున్న చేతుల్లేక పోతే 
బతుకు బండ మీద 
ఎపుడో మాడిపోయేవి కదా 
జీవుల పేగులన్నీ


ఇంకా తడి చావని వేర్లు 
ప్రేమ చిగుళ్ళతో 
పలకరిస్తూనే ఉంటాయి 


ఎగిరిపోయిన కువకువలు లేక 
రాత్రిని తన గుస గుసలతో 
మేల్కొలుపుతుంది 


సదా ధ్యాసతో 
తన నీడని
తారాట్లాడిన జీవులకై 
ఒంపుతూనే ఉంది 


అవును.....
ఆ వంగిపోయిన కాండం 
మా అమ్మదే.

    .....