కవులు పాడే కాలం

పండగ 
ఆనందం పండగ 
సొగసు రంగుల అక్షరాలు 
కలిసి కురిసే రమణీయ వాన 


పూలు కలుసుకునే చోటు ,
రంగుల పేర్లు ఎన్నని చెప్పేది 
వికసించిన వాసనల తోట సౌరభం 
అనేక వర్ణాలు ,అనేక మధురాలు 
అనేక జ్ఞానాలు,అనేక మధువుల తేనెతుట్టె 
అనేక రసాల కవిత్వపు పాలపుంత 


పరిశుభ్రమైన చూపును 
సీతాకోక చిలుకల మీద విసరండి 
చిలక పచ్చని శ్వాస తో 
గడ్డి పూల నవ్వుల్నీబంధించుకోవచ్చు 


ప్రేమల్ని పూసిన కవుల జాతరని 
కాలం చేసుకునే పండగ 


ఆత్మను పెనవేసుకున్న భాషా చిలుకలు 
మౌనం పొడుచుకొని బయటకొచ్చిన 
పచ్చిక మెదళ్లు 
రాత్రులకు పగల్లకు 
సౌందర్యమద్దిన రింగన్నలు
వ్య్ధధలకు వెన్నెల నద్దిన దివ్యపురుషులు


సూర్యుడికి ఉదయం సాయంత్రం 
కలువల దండ సిద్ధం చేసే దండు 
అక్షరాలే జీవద్రవమైన 
మాదకాలంకార ప్రియులు 


నడిచొచ్చే సుతిమెత్తని ముళ్ళ పొదలు 
గాయాల రూపాయి బిళ్ళలు 
రాజుల పక్కటెముకల కింద మొలిచే 
పగిలిపోయే గడ్డలు 
దడదడ గుండెల్ని ఉరికించిన 
పిడికిలి పాళీలు 


రహస్యం లో చుట్ట చుట్టుకొని 
శ్వాసలని సాగ దీసే మెదడు పురుగులు 
విజ్ఞాన శిఖలు ,
సొంత తలకి కొరివి పెట్టుకోగల
రహస్య  హస్తధరులు 


దుఃఖంతో రమించగల రసికులు 
ఆకలికి గుండె పెండేరం తొడిగే రసరాజులు
భూమి మీద పూసిన నక్షత్రాలు 
చరిత్రలోకి నడక చూపిన చూపుడు వేల్లు


సొగసు వీచిన గంధర్వ వృక్షాలు
ఆత్మీయ వర్ణమాలలు ధరించిన 
వెలుతురు పిట్టలు 
ఎగిరొచ్చి ఎగిరొచ్చి వాలతాయి 
కమ్మని కోయిలల శబ్ద ధ్వనులకు 
వసంతం తొంగి చూస్తుంది 
నా అనాది పూర్వ కవుల ఆత్మలు 
పండగ చేసుకుంటాయి 


ఒక దీపం వెలిగిద్దాం 
అది అక్షరం పుట్టిన నాటిది 
నాడులలో ,నరాలలో
పాకిన వెలుతురు ఊరికే ఉండదు...

ప్రకాశంతో భూమ్మీద కాగడాలు మొలకెత్తుతాయి 
ముందు తరాల జన్యువులు 
కవిత్వపు క్రోమోజోములు కలిగి పుడతాయి 


        .....