శ్రీ అఫ్సర్

అక్షరాల సౌరభాన్ని
సముద్రాల మీదుగా
గాలికి అంట గట్టి పంపించువాడు



కొత్త కొత్త గడ్డిపూల కవుల గాలికి పరవశించి
పాదులు చేసి ప్రాణం పోయువాడు

కాలం మెట్లెక్కిన కవి

ఖండ ఖండాల సాహిత్యాన్ని
భుజం మీద చెయ్యేసి నడుస్తూ
తేలికగా తెలుపగల నేర్పరి

'అ'కారాన్ని తలకెత్తుకున్న వాడు

కవిత్వంతో సమానంగా ,సమ్మోహనంగా
ఉపన్యసించ గల దిట్ట


'ఊరు చివర' నుండి 'వలస'పోయినా
గుండె నిండా బెంగ నిండిన వాడు

నిరంతర తాపసి

ఇక్కడి వాడే అయినా ,అప్పుడప్పుడు
ఆకాశం నుండి దిగివచ్చే అఫ్సరుడు .

.....