Sunday, May 11, 2014

బతకటమే సాధన





ఎల్లప్పుడు పరిమితమైన భయంతో
ఎట్లా చేరుకుంటావు

నువు ఒంటరిగా వస్తే బాగుండు
స్వఛ్ఛమైన కపోతకాంతిలా

సంచులు మోసుకురావద్దని తెలియక
పాతవీ కొత్తవీ
దుమ్ము నిండిన క్షణాలవీ
ఇప్పటికే బతికిన వాసన నిల్వలవీ వెంటపెట్టుకుంటావు

శ్వాసించటానకి ఎవరి సాయం అక్కరలేనట్లే
ప్రేమించడం సహజంగానే జరిగిపోవాలి

ఏమో...ఈ ప్రపంచమంతా నీ వైపు నటిస్తుంది
నేనొక్కన్నే వాత్సల్యం వైపు దాచుకున్నాను

హృదయానికి దగ్గరి దారి
తెలుసుకోవటం కోసం మన మధ్య
దూరం సాగుతుంది.

.....
10-5-2014

No comments:

Post a Comment