ఎల్లప్పుడు పరిమితమైన భయంతో
ఎట్లా చేరుకుంటావు
నువు ఒంటరిగా వస్తే బాగుండు
స్వఛ్ఛమైన కపోతకాంతిలా
సంచులు మోసుకురావద్దని తెలియక
పాతవీ కొత్తవీ
దుమ్ము నిండిన క్షణాలవీ
ఇప్పటికే బతికిన వాసన నిల్వలవీ వెంటపెట్టుకుంటావు
శ్వాసించటానకి ఎవరి సాయం అక్కరలేనట్లే
ప్రేమించడం సహజంగానే జరిగిపోవాలి
ఏమో...ఈ ప్రపంచమంతా నీ వైపు నటిస్తుంది
నేనొక్కన్నే వాత్సల్యం వైపు దాచుకున్నాను
హృదయానికి దగ్గరి దారి
తెలుసుకోవటం కోసం మన మధ్య
దూరం సాగుతుంది.
.....
10-5-2014
No comments:
Post a Comment