నీడల ముఖం

పూరి గుడిసెలో వున్నా 
నగరాల గోడల్లో వున్నా 
నువ్వు నువ్వే 


ఆకాశం అందదు  
భూమి వదలదు 
మసిపూసిన దుప్పటి 
కాలం తగిలి 
మాసిపోక మానదు 


చాతీ మీది 
గర్వం కనిపించక పోయినా 
మనసు లోని బిలాలు 
కప్పబడి కనిపించినా 
నువ్వు నువ్వే 


అగ్గిని పట్టుకోవాలంటే 
చేతులు వదులుకోక తప్పదు 
దిశలు తిరిగిన కాళ్ళు 
దిగుల్లో దిగబడక తప్పదు 


నగిషీలు చెక్కిన 
నటనలు కప్పుకున్నా 
నమ్మలేని నవ్వుల్నీ 
పూతగా అంటించు కున్నా 
నువ్వు నువ్వే 


తూరుపును పిడికిలిలో 
మూయలేవు 
వెన్నెల మీద 
చీకటి విసరలేవు 


తరాల చరిత్రని 
మాసికలు చేసి అలంకరించినా 
ఆ నాటి నేతి వాసన తెచ్చిన 
మాంత్రికుడిగా అవతరించినా 
నువ్వు నువ్వే 


జ్ఞాన రంద్రానివి 
అమావాస్య శిఖవి 


     .....     
24.1.2013.