గడ్డినీ గవ్వనీ మరిచే పోయాక
కాంతిని మోయలేని కుంటివి
నేల మీద పరుచుకున్న ఆనందాన్ని
అంట డానికి చేతులు పనికి రావు
గుండె చుట్టూ రంగు రంగు గుడ్డపేగులు చుట్టుకున్నాక
కండ్ల దాకా చూపు చేరదు
ఇప్పుడు బతకలేని లక్షణమే
గడిచిన కాలాన్ని నములుతుంది
రుతువుని నిందిస్తూ
రోదనకింద పొర్లాడే వెతలన్నీ రోత.
.....
No comments:
Post a Comment